| |
Πόσο μ' αρέσει η "ξύλινη γλώσσα"!
Σαν το γέρο πλάτανο στο χωριό μου, τον αιωνόβιο.
Σαν τον δρυ και το έλατο που αντέχει στις βουνοκορφές.
Σαν την ελιά που καρπίζει και τα κλαδιά της στεφανώνουν νικητές.
Σαν τον δυόσμο που μυρίζει στη γλάστρα της νοικοκυράς.
Σαν το κυκλάμινο που ανθίζει στη σκιά του βράχου.
Σαν το νερό στα χείλη του οδοιπόρου, στη κάψα του καλοκαιριού.
Σαν τον καθάριο ουρανό και την πανσέληνο τ' Αυγούστου.
Σαν τη γλώσσα του ΚΚΕ.
Της αλήθειας.
Του δίκιου.
Σαν τον ιδρώτα του εργάτη, του αγρότη
και τον καημό του άνεργου.
Σαν τις λέξεις καρφιά, που καρφώνουν το άδικο
και χαμογελά το όνειρο των αδικημένων.
Πόσο μ' αρέσει αυτή η "ξύλινη γλώσσα"!
Η γλώσσα μας!
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
