| Να 'ρχεσαι νύχτα, να μετράς
της κάμαρης τ' αστέρια,
και την αγάπη να κρατάς
χρυσό σταυρό στα χέρια,
είδε πολλά η κάμαρη
κι ας τα 'χεις λησμονήσει,
μέλι γλυκό και ζάχαρη
και φέγγος μου στη δύση.
Να 'ρχεσαι βάρκα με πανί
στης κάμαρης το κύμα
ανάσα μου αλαργινή
να 'ρχεσαι βήμα-βήμα,
είδε πολλά η κάμαρη
είδε και τι δεν είδε
κι ας μαύρη η μοίρα κι άχαρη
αλλού γι' αλλού μας πήγε....
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|