| |
Σαν δρόμοι σκοτεινοι μέσα στη νύχτα
Σα μια θλιμμένη εκδρομή της Κυριακής
Όπως το δάκρυ που το τάισε η πίκρα
Σα μια ρωγμή στην άκρη της στιγμης
Έτσι βρεθήκαμε στου χώρου το υπαρχω
Έτσι κρατήσαμε του χρόνου την πληγή
Έτσι ορκίστηκα στο γράμμα που σου γράφω
Πότε να μη θυμάμαι την αρχή
Όπως οι ώρες που σταμάτησαν το χρόνο
Όπως παλιατσοι που κρεμαστήκαν στο χθες
Όπως θυμήθηκα τον τελευταίο λόγο
Εκείνο που σου άρεσε να λες
Κάπως να φυσηξε βαριά αδιαφορία
Κάπως να έπεσε στη γη μια τουφεκια
Κάποιος με κοίταξε με μια απελπισία
Κομμάτια χίλια έγινε η γυάλινη ματιά
Μάγδα Δούκα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
