Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κρατιέμαι
 
ειδυλλιακοί καιροί
κόσμοι πλωτοί καμαρωτοί
τι πάθαν οι ανθρώποι
εξωτική είχα φαντασία
και τη μέθη ενός ονείρου
με δίδαξαν οι χίμαιρες
τα χρόνια τα δαρμένα
η τελευταία καμπάνα σήμερα
άλλοτε ξυπνούσε και η ψυχή
σαν φυσούσαν άνεμοι δροσιάς
τώρα έχει κρυφτεί
πίσω απο τα κάγκελα ζητιάνα
χαυνωτικός ιδρώς με περιλούζει
το φθινόπωρο με ζώνει
τα θέλγητρα σωρός
που πάει ο θνητός
και χάνεται στους ύπνους
αφήνω τα καμώματα
να ξεχωρίσει η αγωνία
με το δικό της χάρμα
μαχέται τις ομίχλες
το χάος μου ξανοίγω
ξεκινώ για την ανάβαση
κρατιέμαι
ας είναι κι απο μιά κλωστή
τόσον καιρό προσμένω
αποκοιμίζοντας την υπομονή
μα ακάλεστο δεν έρχεται
όνειρο να μ'αλαφιάσει


ΠΑΧ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
rania.foka@yahoo.co.uk
23-02-2018 @ 12:37
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!
Oλύμπιος-Θεός
23-02-2018 @ 12:44
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
23-02-2018 @ 13:57

ειδυλλιακοί καιροί
κόσμοι πλωτοί καμαρωτοί
τι πάθαν οι ανθρώποι !!

::up.:: ::up.:: ::up.::
νικολακοπουλος θανάσης
23-02-2018 @ 16:40
Που είσαι ρε, αντί χάθηκες ::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
23-02-2018 @ 18:17
ας είναι κι απο μιά κλωστή
τόσον καιρό προσμένω
αποκοιμίζοντας την υπομονή
μα ακάλεστο δεν έρχεται
όνειρο να μ'αλαφιάσει

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ....... ::hug.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο