| |
Πηρα το βράδυ το στενό
Και περπατούσα μοναχός
Και οι σκεψεις στο μυαλό παγιδευμένες.
Πως αν ξεφυγω βρε ζωή
Μου έχει γίνει εμμονη
Και δεν υπάρχουνε για μένα άσπρες μέρες.
Ένα γλυκό ξημέρωμα
Κι ενα φιλι δικό σου
Θα ήτανε αγάπη μου
Αυτό που θα Θελα.
Μα είσαι τώρα μακριά
Δεν είσαι ο άνθρωπος μου
Και μου έγινε η μοναξιά
Συνήθεια κακιά.
Μοναχος μου κάθε βραδιά
Περνω στα ανήλιαγα στενα
Και σιγοκλαιω.
Έρχεσαι στο νου μου εσυ
Τότε που είμαστε μαζί
Και καταρρεω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
