| |
| | Ένα ξερό στεφάνι |  | | | Καλημέρα, πιο αληθινά δεν γίνεται....σας ευχαριστώ πάντα. | | |
Είναι φορές που ψάχνομαι, αναρωτιέμαι, εαυτέ μου?
τους δρόμους που εδιάβηκες κι έλεγες Θεέ μου.
Είναι φορές που ευτύχησα, για της ζωής μου λίγα
κι άλλες που αναρωτήθηκα, σε μια λευκή σελίδα.
Νιώθω φορές ανασφαλής, μες στης ζωής τη πλάνη
κι άλλες γερνώντας πως φορώ, ένα ξερό στεφάνι.
Είναι φορές που νοσταλγώ, τον πόθο και τα πάθη
κι ένα διάλογο αρχινώ, για ότι έζησα κι εχάθει.
Νιώθω στιγμές μια κούραση, να έχω για να δίνω
να σκέφτομαι το τι, το πως, ολημερίς με κρίνω.
Κοιτώ συχνά τη διαδρομή, τα όνειρα, τη θλίψη
κι όλο νομίζω ονειροβατώ, για ότι μου έχει λείψει.
Είναι φορές που έχω χαρά, νιώθω πως μ` αγαπούνε
μα..πολύ κουράστηκα, γι αυτό κι οι χρόνοι μου περνούνε.
Νιώθω φορές σαν ναυαγός κι άλλες αετός σ` αιθέρες
έχω τα πόδια μου στη γη και περπατώ στις ξέρες.
Ψάχνω κι αυτό, ψάχνω εκεί, ψάχνω μες στους ανθρώπους
δεν θωρώ την ζήση μου, σ` ελευθερίας τόπους.
Λέω εαυτέ μου μάτωσες και θέλεις να ησυχάσεις
όλο το νήμα απ` την αρχή, ποτέ μην το ξεχάσεις.
Με ζητώ στα μες στα τρίστρατα να κόψω ένα λουλούδι
την ευτυχία την θωρώ, σ` ένα γλυκό τραγούδι
είναι φορές...λέω..αγαπώ μόνον τον εαυτό μου
και χίλια χρόνια αγαπώ, μόνο τον διπλανό μου.
Με πικραίνει στα χαρτιά, πάντα να κουβεντιάζω
γιατί πληγώνομαι βαθιά, σημάδια σαν κοιτάζω.
Γερνώ..και το μυαλό δεν λέει να σταματήσει
όλο ρωτώ, τι νόημα είχε η δική μου ζήση.
Κοιτάζω το αετόπουλο που τόσο με λατρεύει
κοιτάζω σύντροφο ζωής κι η αγάπη περσεύει
μετρώ αγώνες, όνειρα, το δίκιο του εργάτη
κι όλο μου λέω, ησύχασε, καλό είχες μονοπάτι.
Είναι φορές που μ` αγαπώ, για τ` αδειανά μου χέρια
που ήταν γεμάτα μια ζωή, της προσφοράς, αστέρια
κι είναι φορές που μέμφομαι, ζωής δικαιοσύνη
όταν τριγύρω συναντώ, του ψέματος κομποσκοίνι.
Είναι φορές κι άλλες φορές, θα` ναι κι άλλες τόσες
μελάνια που μιλούν απλά, με της ψυχής τις γλώσσες
Κι ευχαριστώ την λύτρωση, λατρεύω το χαρτί μου
γράφω απόψε ευτυχής, διαθήκη!! στο παιδί μου.
26---2--2018--
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Αγιοβλασιτης
26-02-2018 @ 10:01 | παρα πολυ καλο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Κων/νος Ντζ
26-02-2018 @ 10:11 | Είναι φορές που μ` αγαπώ, για τ` αδειανά μου χέρια
που ήταν γεμάτα μια ζωή, της προσφοράς, αστέρια
κι είναι φορές που μέμφομαι, ζωής δικαιοσύνη
όταν τριγύρω συναντώ, του ψέματος κομποσκοίνι!!!
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | Elen Louka
26-02-2018 @ 11:24 |
...Είναι φορές που έχω χαρά, νιώθω πως μ` αγαπούνε
μα..πολύ κουράστηκα, γι αυτό κι οι χρόνοι μου περνούνε.
Νιώθω φορές σαν ναυαγός κι άλλες αετός σ` αιθέρες
έχω τα πόδια μου στη γη και περπατώ στις ξέρες.
εξαιρετικό μπράβο!!!!!!!!!! | | oneiropola
26-02-2018 @ 18:56 | Είναι φορές που έχω χαρά, νιώθω πως μ` αγαπούνε
μα..πολύ κουράστηκα, γι αυτό κι οι χρόνοι μου περνούνε.
Νιώθω φορές σαν ναυαγός κι άλλες αετός σ` αιθέρες
έχω τα πόδια μου στη γη και περπατώ στις ξέρες.
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | **Ηώς**
26-02-2018 @ 19:10 | Νιώθω φορές ανασφαλής, μες στης ζωής τη πλάνη
κι άλλες γερνώντας πως φορώ, ένα ξερό στεφάνι.....
πόσο αληθινό και πόσους άραγε εκφράζει;
αγγίζεις ευαίσθητες χορδές
έξοχο όλο Γεωργία μου... ::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | | ακριτας
26-02-2018 @ 21:11 | Θαυμασιο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
26-02-2018 @ 21:52 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
26-02-2018 @ 22:07 | Φίλοι μου πόσο πολύ σας ευχαριστώ, πονούν στης ζωής το γέρμα οι μικρές αλήθειες, κι ας μάθαμε να λέμε...κι αυτό θα περάσει....την αγάπη μου. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
