| |
Και, πάντα, κάπου εκεί θα σε θυμάμαι,
αγάπη μου.
Αθώα. Γλυκά.
Στις μέρες και τις νύχτες μας.
Στα γέλια. Στα τραγούδια.
Στις κραυγές της αγωνίας.
Γεμάτες μ’ έρωτα.
Στα μάτια τα θλιμμένα.
Στους ήχους της φωνής σου.
Στην εκκωφαντική σιωπή σου.
Στ’ απανωτά τσιγάρα σου.
Στ’ ανέμελα μαλλιά σου.
Στα χέρια τα πλεγμένα.
Τις νύχτες του έρωτα.
Στα φιλιά. Στις αγκαλιές.
Κρυμμένος εγώ
-παιδί,
κι εσύ παιδί,
αγάπη μου-
στην αγκαλιά σου.
Στα όνειρα που έκανα για σένα.
Στις μέρες που μ’ ονειρεύτηκα μαζί σου.
Στις θάλασσες. Στα καλοκαίρια.
Στις βόλτες. Και τα θέατρα.
Που δεν προλάβαμε,
αγάπη μου,
να πάμε.
Στα δάκρυα, στις φωτιές.
Στους καπνούς. Και τα ποιήματα.
Που έγραψα για σένα.
Τις μέρες της προσμονής.
Στις ώρες εκείνες της αγάπης και του μίσους.
Στα λόγια, τα πικρά, της άρνησης.
Στις πληγές, τις σκοτεινές, της παραίτησης.
Στης μετάνοιας τους λυγμούς.
Στα σπαρακτικά μου δικά μου βλέμματα.
Στ’ αναπάντητα εκείνα «Σ’ αγαπώ!».
Εκεί.
Εκεί σ’ έχω ταμένο.
Εκεί ακόμη σε προσμένω.
Εκεί «Θα σ’ αγαπώ!».
(Για σένα, Παρίσι, 28 Φλεβάρη - 01 Μάρτη 2018)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
