| |
Έπεσε η νύχτα κι απόψε παρηγοριά στο ποτό θα βρω.
Ησύχασε λέω στον πόνο και ξεφυλλίζω το χθες στο μυαλό.
Μπροστά μου ψευδαισθήσεις και αρχίζω να μονολογώ.
Όσο περνά η ώρα, δεν ξέρω σε ποιον εαυτό θα αποκοιμηθώ.
Μα εσύ προτίμησες τις τρύπιες αγκαλιές.
Γιατί δεν μπορούσες να διαχειριστείς τον υπέρτατο βαθμό.
Είχες συνηθίσει τις κάλπικες χαρές .
Και δεν σεβάστηκες την καρδιά που ξόδεψε τόσα "σ’ αγαπώ".
Πάντα σου άρεσε να φτάνεις εκεί που δεν γνώριζες γιατί πας.
Κι αν σε κόψει της συνήθειας το γυαλί, πάλι "μάσκα" θα φοράς..?
Πίσω ζητάς πράγματα που ούτε στο ελάχιστο δεν έδωσες.
Κάνε έναν απολογισμό και δες πόσες ζωές διέλυσες.
Έπεσε η νύχτα και η ψυχρή σιωπή μου επιτίθεται.
Το πυκνό σκοτάδι, λάθη με κερνά .. τον εχθρό παρίσταται.
Ο χτυπος απεργεί στην καρδιά κι αυτή υπολειτουργεί.
Κάνει αναφιλητά στο μέσα μου, για όλα υπαίτια είσαι εσύ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
