| |
Σπυρί σπυρί τα μάζευα
τα λόγια των ανθρώπων,
πούναι απόσταγμα ζωής
πολλών φυλών και τόπων.
Σ' ένα πυθάρι τά ΄βαζα
στου νου την αποθήκη
και την καρδιά μου τάιζα
σαν ούρλιαζαν οι λύκοι.
Σπυρί σπυρί τις μάζευα
τις όμορφες τις λέξεις,
αυτές που σε βοηθούσανε
τα δύσκολα ν'αντέξεις.
Αυτές τις είχα για τροφή
τα δίσεκτα τα χρόνια,
όταν λιχνίζαν τον καημό
στου πόνου τα αλώνια.
Σπυρί σπυρί την μάζευα
κάθε σοφή κουβέντα
και κάτω την απέθετα
απ' της ψυχής την τέντα.
Τα λόγια ανοίγουνε πληγές
κι άλλα τις επουλώνουν,
άλλα σε σπρώχνουν στον γκρεμό
κι άλλα χαλί σου στρώνουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
