Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο πολύπαθος λαός της Συρίας
 
Ο πολύπαθος λαός της Συρίας

Στα υπόγεια της κόλασης στενάζει
ένας λαός στην τύχη του κραυγάζει
χωρίς να ρωτηθεί ,στον πόλεμο ριγμένος
σε ένα ποτάμι δάκρυα , στο αίμα βουτηγμένος

Μέσα σε ερείπια κλειστά ή σ άγρια καταφύγια
ο φόβος του θανάτου τρομοκρατεί τα επίγεια
βομβαρδισμοί ,κρότοι, καπνοί ,φωτιές μέσα στα σπίτια
στο κρύο και στον χαλασμό εκλιπαρεί βοήθεια

Ψηλά στον ουρανό με βλέμμα λυπηρό
προσεύχεται με πίστη στον ύψιστο θεό
για τέλος στο μαρτύριο της πείνας και της δίψας
της μυρωδιάς του θάνατου ,του πόνου και της πίκρας

Απόλυτη απόγνωση, καταστροφή, σφαγή
καμία λέξη δεν μπορεί αυτής της μάνας την κραυγή
να περιγράψει την σκηνή πάνω στο σώμα τ άψυχο πού θέλει να φωνάξει
και στου παιδιού της το κορμί επάνω να σπαράξει

Σαν τα κοράκια πέφτουνε , σαν Ύαινες ορμάνε
οι '' σύμμαχοι '' του όλοι ,το αίμα του ρουφάνε
ενός λαού περήφανου με παρελθόν σπουδαίο
και στο κουφάρι του ξεσπούν ,αρπάζουν κάθε ωραίο

Μια οικουμένη αμέτοχη απλά παρατηρεί
αυτό το ολοκαύτωμα των σύγχρονων ναζί
ποιος θα λογοδοτήσει στα άπειρα εγκλήματα
γι αυτά ποιός θα πληρώσει;
υπαίτιους και ενόχους στα πρώτα δικαστήρια
ποιος θα καταδικάσει και ευθύνες θα αποδώσει ;




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
09-03-2018 @ 14:33
Δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς έχεις δίκιο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
09-03-2018 @ 14:45
Μπράβο που ασχολήθηκες με αυτό το φλέγον θέμα και που το απέδωσες με την ευαισθησία αλλά και την αιχμηρότητα που του πρέπει.
kapnosa-v-ainigma
09-03-2018 @ 14:49
::love.:: ::love.:: ::love.::
Oλύμπιος-Θεός
09-03-2018 @ 18:49
::angel.:: ::love.:: ::love.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
09-03-2018 @ 19:44
::love.:: ::love.:: ::love.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
09-03-2018 @ 20:14
Σαν τα κοράκια πέφτουνε , σαν Ύαινες ορμάνε
οι '' σύμμαχοι '' του όλοι ,το αίμα του ρουφάνε
ενός λαού περήφανου με παρελθόν σπουδαίο
και στο κουφάρι του ξεσπούν ,αρπάζουν κάθε ωραίο

Στο σύνολό του, ποιητικά τέλεια δοσμένο!
Άγγιξες ένα θέμα, ένα πρόβλημα,
που ραγίζει ευαίσθητες χορδές της ψυχής!
Συγχαρητήρια, Έλενα !
Καλό σου βράδυ!
Elen Louka
09-03-2018 @ 21:33
Σας ευχαριστώ πολύ!!!❤
Άηχος
09-03-2018 @ 22:18
Η αλήθεια σου συγκλονιστική κι ο λόγος σου μαχαίρι !!!
Μπράβο σου Ελένη!!!
::theos.:: ::theos.::
ΒΑΛΣΑΜΟ
09-03-2018 @ 23:01
::yes.:: ::yes.::
inokrini
10-03-2018 @ 11:51
Μια οικουμένη αμέτοχη απλά παρατηρεί ::up.:: ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΟΛΟ εΛΕΝΗ ΚΑΙ ΣΩΣΤΟ ::theos.:: ::theos.::
Γεδεών
10-03-2018 @ 16:53
Απόλυτη απόγνωση, καταστροφή, σφαγή
καμία λέξη δεν μπορεί αυτής της μάνας την κραυγή
να περιγράψει την σκηνή πάνω στο σώμα τ άψυχο πού θέλει να φωνάξει
και στου παιδιού της το κορμί επάνω να σπαράξει

Έδωσες μια εξαιρετική περιγραφή με την ποίηση σου και μας έχεις πραγματικά συγκινήσει!!! Μπράβο!!!
Elen Louka
10-03-2018 @ 21:34
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο