| |
που βρίσκομαι;
η παραλία τα πλατώματα
η θάλασσα οι βάρκες
η μυρωδιά της άμπωτης
το φώς πάνω στο νερό
βηματίζω πέρα δώθε
ακούω τα βήματά μου ,τρίζουν
πάνω σε χαλίκια σε φύλλα ξερά
ένας αέρας ψυχρός,υγρός
τις σκέψεις ξεστρατίζει
λυπημένος μπαίνω σ’ένα πλήθος,
φτάνω στην κορυφή
μιας φάλαγγας
που πάμε κάποιος με ρωτάει
σε κηδεία του λέω
ποιος πέθανε;
το χέρι του μ’ακουμπάει στον ώμο
είναι εκεί πλάι μου μα που;
νιώθω ένα χτύπο στο κεφάλι
εναν παλμό στο μυαλό μου
και τότε τον βλέπω
είμαι εγώ ,εγώ δεν είμαι εγώ
όχι ούτε κάν εσύ
με αρπάζει απο το χέρι
με πάει σε φώς πιο δυνατό
ακούω φωνές του δρόμου
φωνές παράταιρες
βλέπω λουλουδια
με πιάνει μια λαχτάρα
να κρατήσω το τέλειο
το κόκκινο τους χρώμα
οχι το μαύρο
φοβάμαι χάνομαι τρέχω
μες στο πλήθος δακρύζω
σκοντάφτω πέφτω πάνω σε θνητούς
και κείνος μου μιλάει ακόμα,
άντρας δεν είσαι εσύ
βάζει τα γέλια
και σπίτι με οδηγάει
βλαστημώ τις ώρες της λαχτάρας
ο θεός που νάναι
δεν έχει εδώ τάχα δουλειά;
ας κυλήσει μέσα μου
μα ποιος στα κομμάτια είσαι εσύ
τι γυρεύεις
τι κάνεις
μες στο κεφάλι μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
