| |
| | Σταυροδρόμια μοναξιάς |  | | |
Η καρδιά, χωρίς αγάπη, μαραίνεται
Μόνη, σαν κυκλοφορεί τρελαίνεται
Σύμμαχο, δεν έχει το μυαλό
Αντιδράει από φόβο και δεν ντρέπεται
Νιώθει πως κανείς πλέον δε σέβεται
Χάθηκε για πάντα το καλό
Σε σταυροδρόμια μοναξιάς, συναντηθήκαμε
Μες στα μάτια, που πονούσαν, κοιταχτήκαμε
Απ’ του έρωτα τα βέλη, χτυπηθήκαμε...
Κι ηττηθήκαμε
Τα δυο χέρια μας σφιχτά μαζί κρατήσαμε
Σε καμία δυσκολία δεν τ’ αφήσαμε
Κι αν στο δρόμο από εμπόδια φοβηθήκαμε
Μαζί μπήκαμε
Δύο σχέσεις, δίχως ίχνος επικοινωνίας
Στον απόηχο μιας άδειας κοινωνίας
Τέλος ψάχνουν, γρήγορα να βρουν
Τις ψυχές τους, που είναι τόσο πονεμένες
Απ’ τα πάθη τους πλέον πιο πληγωμένες
Να γλυτώσουν, όσο γρήγορα μπορούν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ploutarxaki@hotmail.com | | | |
|
ΛΥΔΙΑ_Θ
14-03-2018 @ 00:23 | Σε σταυροδρόμια μοναξιάς, συναντηθήκαμε
Μες στα μάτια, που πονούσαν, κοιταχτήκαμε
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | παναγιωτης κοκκινιδης
15-03-2018 @ 00:03 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
