| |
Αναρωτιέμαι ξέρεις, γιατί;;;
Περίμενα ώρες, που έγιναν μέρες που συνέχισαν να περνούν μέχρι να γίνουν μήνες.
Ούτε μια σου λέξη τόσο καιρό.
Ξέρεις ονειρεύομουν κάθε βράδυ αυτή σου την επιστροφή.
Αλλά ξέρεις κάτι;;
Το όνειρο απέχει τόσο μα τόσο από τη πραγματικότητα.
Στα όνειρά μου ερχόσουν και με αγκάλιαζες, γλυκά με φίλαγες και μου έλεγες πως δικιά σου θες να'μαι.
Αλλά τελικά τίποτα από όλα αυτά.
Ξέρεις προσπάθησα τόσο πολύ να σε ξεχάσω και ίσως να καταφέρω να σε μισήσω.
Τίποτα απ'όλα αυτά δε συνέβησαν τελικά.
Προσπάθησα να αφήσω κάποιον άλλον να με αγγίξει, να με φιλήσει, σκόρπιζα το κορμί μου από εδώ κι από κει.
Μα τη ψυχή μου την έχω αφήσει εκεί, εκεί που ήσουν εσύ, εκεί που εμείς οι δυο ζήσαμε μαζί.
Έφυγα γιατί δεν άντεχα να ήμουν στην ίδια πόλη μαζί σου, αλλά και χώρια από σένα, χωρίς εσένα.
Τα χιλιόμετρα έγιναν μίλια, οι δρόμοι θάλασσες, τα αυτοκίνητα έγιναν καράβια.
Όποιο να μπορέσω να βρω το βρήκα για να φύγω μακριά, αλλά μόνο το κορμί έφυγε, το μυαλό εκεί.
Η θυμισή σου ούτε στιγμή δεν έφυγε από μυαλό, καρδιά και ψυχή.
Και να'μαι πάλι πίσω, εδώ στη πραγματικότητα και εσύ αλλού.
Μα γύρισες και με έψαξες και εγώ ζωντάνεψα για μια στιγμή.
Μια στιγμή δυστυχώς κράτησε η ανάσταση αυτή.
Γιατί θα με ρωτήσεις;
Γιατί καρδιά μου γύρισες εδώ αλλά δε ξέρω το γιατί.
Γύρισες να με βασανίσεις ή για να καταφέρεις να με αγαπήσεις;;
Οι έξι μήνες πέρασαν, η συνάντηση έφτασε.
Και να είμαι απεναντί σου και το μόνο που να λαχταράω να είναι ένα φιλί σου.
Και συ να'σαι απεναντί μου με το ρολόι σου να παίζεις νευρικάμ ενώ εγώ το μόνο που ήθελα το χέρι μου να κρατάς.
Το βλέμμα σου πάνω μου ήταν ναι, αλλά τα μάτια σου αλλού ταξίδευαν.
Κάπου αλλού οχι εκεί που ήμουν εγώ σίγουρα.
Λύσε μου λοιπόν την απορία μου αυτή.
Γιατι ήρθε μια δικιά σου επιστροφή, χωρίς όμως να έρθεις και εσύ μαζί της;;;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
