| |
| | Ελλάδα μου, επτάφωτη λυχνία |  | | | Καλημέρα καλοί μου φίλοι, δεν μπορώ να μην γράφω τα πατριωτικά μου, πηγαίνουν μόνα τους τα χέρια μου κι ευτυχώς που γνωρίζετε και τα πολιτικά μου πιστεύω...είν οι καιροί δύσκολοι , θα μπορούσε έως και να παρερμηνεύσουν τα όσα ιερά έχω στην ψυχή μου | | |
Σε γύρεψα στα μανιασμένα κύματα
στον ήλιο τον Ηλιάτορα, τη δύση
σε γύρεψα στα θαλασσιά φιλήματα
στης γαλανής τα χρώματα, στα ύψη.
Σε γύρεψα σ` ένα ταξίμι ιερό
σ` ένα κυκλάμινο στο βράχο
στων σταριών, κίτρινο χρυσό
σ`ένα κλωνάρι ελιάς μονάχο.
Σε γύρεψα στου Ζέφυρου το σπίτι
στου Αποσπερίτη τη γιορτή
στου Άγιου όρους κάθε σκήτη
στης ιστορίας , μνήμες στο χαρτί.
Σε γύρεψα στα μάρμαρα σκουριάς
στης λήθης τα ματωμένα χώματα
ψηλά στο δάσος της Δαδιάς
στ` άσπρα ξωκλήσια στα υψώματα.
Σε γύρεψα σ` Επιταφίου θρήνο
στις άσπρες πασχαλιές Λαμπρής
σ` ένα μοσχοβολιάς άσπρο κρίνο
στο αίμα ηρώων, μάνας γης .
Σε γύρεψα σ` άσπρα πουλιά, σμήνη
σ` άγρια άλογα στο Ιόνιο
σ` ένα κλωνί θυμάρι, μνήμη
μικρές πατρίδες, φως στο Ικόνιο.
Σε γύρεψα, σ` ένα Πεντοζάλη αητό
σ` έναν Πυρίχιο, τρανή ζάλη
στης Ικαριάς, χαράς αντικρυστό
συρτό του καπετάν Μιχάλη.
Σε γύρεψα στη κάπαρη στη Σύμη
ένα κλωνί βασιλικό κι ένα φύλλο δάφνη
φόρεσα αργαλειου ασημί μπρισίμι
λιόχαρη δεν σου ταιριάζει, η πάχνη.
Σε γύρεψα στα σχολικά σπουδάγματα
κι άκουσα το Θόδωρο στο Λιμποβίσι
ντύθηκα γιαταγάνια κι άρματα
ο Μπελογιάννης μην δακρύσει.
Σε γύρεψα, στη κυρά τη Βουλκανιώτισα
άναψα δυο ταπεινά άσπρα κεριά
στις χαρακιές σου, αρρώστησα
μάνα, πατρίδα μου, λευτεριά.
Σε γύρεψα στης ομορφιάς το φως
δίχως εμπόρους στις κορφές
μικρός λαός, μικρό το βιός
τρανές, των ποιητών γραφές.
Λαβωμένη μου πατρίδα, εσύ
κι από τα κόκκαλα βγαλμένη
σε γύρεψα στου Ήλιου νησί
στις αλυσίδες σου δεμένη.
Κι έγινα, πλανεύτρας άγριο βουητό
άτι , περήφανο λυτό, δίχως ηνία
σπαθί, κοντάρι στον ιστό
Ελλάδα μου, επτάφωτη λυχνία.
17-3-2018-
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
17-03-2018 @ 02:30 |
Σε γύρεψα στα σχολικά σπουδάγματα
κι άκουσα το Θόδωρο στο Λιμποβίσι
ντύθηκα γιαταγάνια κι άρματα
ο Μπελογιάννης μην δακρύσει. ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | Κων/νος Ντζ
17-03-2018 @ 09:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
17-03-2018 @ 09:54 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | inokrini
17-03-2018 @ 14:27 | στοχω ξαναπει και ιδιαιτερως εχουμε πει αρκετα.υποκλινομαι ::love.:: ::love.:: ::theos.:: | | pennastregata
17-03-2018 @ 17:45 | Πηγαίο και συγκινητικό, Γεωργία... | | νησιώτης1959
17-03-2018 @ 19:21 | Σε γύρεψα στης ομορφιάς το φως
δίχως εμπόρους στις κορφές
μικρός λαός, μικρό το βιός
τρανές, των ποιητών γραφές.
Κι έγινα, πλανεύτρας άγριο βουητό
άτι , περήφανο λυτό, δίχως ηνία
σπαθί, κοντάρι στον ιστό
Ελλάδα μου, επτάφωτη λυχνία.
Ωδή στην Ελλάδα.
::1255.:: ::1255.:: ::1255.::
| | Άηχος
17-03-2018 @ 21:25 | Αληθινό, δυνατό κι ωραίο!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
