| |
Δεν ήλθα ψες στην πόρτα σου
κι η έλλειψη με καίει
κάθε μικρό παράπονο
στα μάτια σου φωτιά
στο κουρασμένο μου κορμί
μόνη η ψυχή να κλαίει
το όνειρό μου άφωνο
σβήνει σε μια γωνιά...
Δεν πέρασα τα σύνορα
της άγριας μοναξιάς σου
και το φεγγάρι έμεινε
στα χέρια σου ορφανό
έμεινε άδειο το κορμί
με δίχως την καρδιά σου
κι εγώ την απουσία σου
στα χείλη να φιλώ..
Δεν ήλθες όμως ούτε εσύ
το λόγο να ζητήσεις
που άργησαν τα βήματα
και μείναν στα μισά
μ' άφησες μόνη κι έρημη
δίχως να με ρωτήσεις
για ποιό ανήμερο νερό
τούτη η ψυχή διψά...
Μετέωρη η ταύτιση
Σε μια κλωστή δεμένη
Παραδομένη του καιρού
Πηγαίνει όπου φυσά
Αντί να είναι στέρεη
Στου χρόνου την ανέμη
Την απερισκεψία μας
Κοιτάζει και γελά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
