| |
Με το βλέμμα, στο ταβάνι καρφωμένο
Να γυρίσεις, πάλι πίσω, περιμένω
Αν μ’ αγάπησες, λιγάκι, μην αργήσεις
Πάλεψέ το, μείνε, μην υποχωρήσεις
Μονόδρομος η μοναξιά, δίχως χαμόγελό σου
Θέλω να τ’ αντικρίζω, συχνά στο πρόσωπό σου
Δίπλα μου να βρίσκεσαι, τις ώρες που ξυπνάω
Με κούρασε η μοναξιά, τόσα χρόνια πονάω
Μονόδρομοι κι αδιέξοδα, δεν ξέρω που βαδίζω
Μ’ εσένα μόνο πλάι μου, έμαθα να κερδίζω
Δύναμη μου έδινες, φως μου, με τη ματιά σου
Κι όπως σφιχτά με κράταγες, μέσα στην αγκαλιά σου
Με τις σκέψεις, να φουντώνουν, ξημερώνει
Το μπουκάλι, με κρασί, να τελειώνει
Περιμένω για ν’ ακούσω βήματά σου
Και στην πόρτα μου και πάλι τα κλειδιά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
