| |
γλυκά σαν το φιλί διαβαίνουν οι καιροί
πικρή γευτήκαμε την πίκρα της ζωής
μικρόι ,σκυφτοί ξωμάχοι και περαστικοί
της λέμε τώρα αντίο ολημερίς
στου υπερπέραν τους γυμνούς λειμώνες
μυστικές αισθήσεις μη ζητήσεις
στου πεπρωμένου τους ανέμους και τις σκόνες
σα βουητό βαρύ ,βαθύ θα τις συγχύσεις
νιώθω αυτή την τελευταία μυρωδιά
μέσα στο χάραμα καινούργιο χάρμα
στις διαστάσεις της βρίσκω τη συντροφιά
στην όραση το χρώμα και το κάρμα
μα αν το σκοτάδι γύρω μας πυκνώνει
φτάνει με τα ξόρκια του και τα φτερά του
σ'επίγεια σώματα τ'όνειρο που γαλαζώνει
μηνώντας την ανάσταση μας, στ'ακροούρανά του
ΠΑΧ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
