|
| Της ζωής μου το υφάδι | | | Στον πατέρα μου που έφυγε τόσο νωρίς... | | Της ζωής μου το υφάδι
Μέσα του Ιούνη.
Ζεστό απόγευμα Ιούνη
πλημμύρισε η γειτονιά παιδιά,
μικρούλα καθισμένη στο πεζούλι
εγώ να περιμένω τον μπαμπά.
Και φτάνει γελαστός κοντά μου
κι έτρεξα με ορμή στην αγκαλιά
χάδι ζεστό πάνω στα μάγουλά μου
που ακόμα μου ζεσταίνει την καρδιά.
Έμεινε πάντα χαραγμένη
-μοναδικό στη μνήμη φυλαχτό-
αυτή η στιγμή η αγαπημένη
« το χέρι σου σφιχτά, ακόμα, το κρατώ »
17 Ιούλη.
Κι ύστερα, έφυγες ταξίδι
εκείνο που δεν έχει γυρισμό,
χάδι, φιλί, χαμόγελο παιχνίδι,
σκορπίσαν στο σκοτάδι το πυκνό.
Όμως πολύτιμο πετράδι
εκείνο το γλυκό το δειλινό,
έγινε της ζωής μου το υφάδι
το χάδι σου το πατρικό.
Κα Τερίνη.
11.07.06
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Με της ψυχής το φως, ποτέ δε σκοτεινιάζω! | | |
|
AETΟΣ 24-07-2006 @ 16:53 | Πολυ ωραιο! | | annaΤi 24-07-2006 @ 17:46 | νοσταλγικό, γλυκό, τρυφερό.... ::blush.::
Καλή σου μέρα Κατερινιώ... | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 25-07-2006 @ 01:43 | Καλημέρα Κατερίνα.Μαύρη καλοκαιρινή πινελιά σε άσπρο φόντο. | | ΚαΤερίνη 25-07-2006 @ 01:58 | Σας ευχαριστώ φίλοι μου. ::smile.:: Διαμαντή, έτσι ακριβώς!!! ::sad.:: | | Δήμητρα 25-07-2006 @ 02:50 | Πόση τρυφερότητα βγάζει η νοσταλγία ενός αγαπημένου μας ανθρώπου...Πολύ όμορφο Κατερίνα μου.Καλημέρα σου. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|