|
| Στα καραούλια του Μωριά | | | Καλημέρα , λέτε καλοί μου φίλοι όσους τους ξέχασα, να` ρθουν απόψε με τα καρυοφίλλια στον ύπνο μου, πάντως ομολογώ πολύ το φχαριστήθηκα κι ας με κούρασε λιγάκι, ευχαριστώ. | | Ήταν όλοι εκεί ψηλά και ντράπηκα μια στάλα...
σ` εκείνο το μικρό σχολειό, που λέγε η δασκάλα......
Οι ήρωες της επανάστασης παιδιά..κι ένιωθα να ψηλώνω
είχα κορδέλα στα μαλλιά και γαλανή να υψώνω.
Κει που δεν είχαμε ψωμί, είχαμε ανδρείας τα περβόλια
Ελευθερίας τη φωτιά, διαθήκη μας του αγώνα βόλια.
Μπροστά τραβά ο Γέροντας, αρματολός με τα σπαθιά
Κολοκοτρώνης της ψυχής μας, στα καραούλια του Μωριά.
Πέρασαν χίλιοι χρόνοι κι έμειναν στο χαρτί μορφές
αρματολοί και κλέφτες, που` χαν τα μάτια στις κορφές
όλο γυρνούν οι θύμησες, στου Μακρυγιάννη απομνημονεύματα
σταυρός, δάφνη, άγκυρες, στα λάβαρα, σοφίας γνέματα.
Ο Καραισκάκης στ` άλογο, ο Στρατηγός με τα κουμπούρια
ο Ρήγας απ` τα μεταξωτά, λιόχαρη είχες ταμπούρια
που γραφαν με χρυσή γραφή, εις των Ψαρρών τη μάχη
είχες Κανάρη μπουρλοτιέρη, δεν ήσουν λυγερή μονάχη.
Ονόματα γυρνά η ανέμη, Καρύταινα, Βελεστίνο, Γραβιά
Στο Ζάλογγο, οι Σουλιώτισσες, χορός για μάνες και παιδιά
και ζωντανεύει ο Διάκος, που λέγες τι τρανός!!!
κι ας εφοβήθηκες πολύ, στη σούβλα??? ζωντανός?
Ακους Κούγκι στο γέρμα και τον Μιαούλη δεν ξεχνάς
μια έξοδο ζωγραφίζεις κι όλο πατρίδα μου ρωτάς.
Εσύ? μόνο αυτό αξίζεις, που είναι οι δρόμοι της χαράς?
δεν έχεις σπαθιά, καρδιάς μ` ατσάλι, απόθανε ο Νικηταράς.
Που ήταν Τουρκοφάγος, φοβερός!!! με χρυσαφένιο σπαθί
ακούς.. μιλά ο Δράμαλης, κι η Μπουμπουλίνα ορφανή.
Οι μπουρλοτιέρηδες ψυχών, ψηλά στους τοίχους στο χαρτί
ο Υψηλάντης ο λόγιος, Φιλικής Εταιρίας διδαχή.
Καρπενήσι, Καλαμάτα, Ναύπλιο, Λαγκάδια, Ύδρα, Μανιάκι
ο Γέρων, ο Αναγνωσταράς, στων Τζαβελλαίων το κονάκι
Κει στα ταμπούρια ψηλά, του Μπότσαρη ακούστηκε η φωνή
μήτε πιστόλες? έχετε ωρέ! Ραγιαδιλίκι το Σούλι να γενεί!!
Στη στεριά δεν ζει το ψάρι....φωνή στις παιδικές μας ιχνογραφίες
καπεταναίοι, αρματολοί , χατζάρες, τσεκούρια, Αλαμάνα!! αγιογραφίες
Φουσκώνει η ψυχή, ανταριάζει, ένα μπουρλότο γίνηκε ούλη
σπάθες, πέλεκυς, σπαθιά, Έλληνες μωρέ, πάλι δούλοι.
Να το φωνάξεις με λυγμό, ο Παπαφλέσσας--Δικαίος--ν` αποκριθεί
βγείτε απ` το τάφο ούλοι, η Ελλάδα έχει ξανα, μανά σκλαβωθεί.
Να μη θωρώ το βράχο, ο Ανδρούτσος που έδωσε το αίμα
στην Ακρόπολη παιδιά......χίλια οχτακόσια είκοσι ένα
Γαρδίκι, Σπέτσες, Μάνη, Μεθώνη, Δερβενάκια, τα Σφακιά
φλογερή Μαντώ Μαυρογένους, ζουλάπια τ` αγαρηνά σκυλιά.
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, στη καρδιά περηφάνια, σφραγίδα
Σαράντα παλικάρια της πέρδικας φτερά, μες στη ψυχή αγκίδα.
Σπαθιά, θηκάρια ανδρείας με χαραγμένο ένα ψαλμό
μορφή της Παναγίας, αστράφταν γιαταγάνια με σταυρό.
Φωτιά και τσεκούρι στους Προσκυνημένους, αντηχεί στο Λιμποβίσι
να υπογράφεις για τη λευτεριά, είναι λαού το ραβαίσι.
Θωρώ.. Στουρνάρα σε ξέχασα, βα`στα μωρ τα κουμπούρια
ήμουν παιδί μικρό παιδί κι Ελευθερίας φρούρια
ήταν οι αγέρωχες μορφές, Ήρωες που είχαν τη τιμή
σκούριασαν τα σπαθιά στα θηκάρια!! κι ο τοίχος έγραφε, Θεσμοί!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν αγαπιέται η Ελλάδα μάτια μου, μ` ένα σβηστό της μνήμης καρυοφίλλι
καταφρονεμένοι ταπεινοί, σκυφτοί, Μεσολογγίου εξόδου πύλη.
Όταν αποφασίσαμε να κάμομεν την Επανάσταση,....κλείνει η αυλαία.
Μια Κυριακή με βάγια κι επτά σπαθιά σημαία.
25-----3---2018---
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 25-03-2018 @ 01:44 | Συγχωρέστε μου τυχόν λάθη, ίσως στην άλλη μου ζωή να τα διορθώσει η δασκάλα που μου έβαζε πάντα εκείνο το άριστα 10 κι ακόμα νιώθω ότι γράφω εκθέσεις, ευχαριστώ για το βήμα που μου δίνετε, για τις παιδικές ιχνογραφίες που μας ψήλωναν κι άφησαν άσβεστη αγάπη για την Ελευθερία .Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Άηχος 25-03-2018 @ 08:55 | Σαν "παρέλαση" ηρώων η γραφή σου!! Μια αναφορά σε κείνους
που δεν πρέπει να ξεχάσουμε και που πρέπει να τους μοιάσουμε!!
Μπράβο!
| | Hakmarres 25-03-2018 @ 09:39 | Με πήγες 197 χρόνια πίσω. | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 25-03-2018 @ 10:27 | Ξημέρωσε!!κύλησε ομαλά η νύχτα, οι ήρωες δεν κάνανε την ανηφόρα με τα κουμπούρια, βασικά δεν ήρθε ο Μαυροκορδάτος να μου ταράξει τα όνειρα, γιατί.....δεν τον ξέχασα η Ελληνίδα μάνα, δεν τον ήηηθελα!του κατέβαζε κάτι καντήλια ο Καραισκάκης που ντρέπονταν οι εικόνες , μιλάμε! ταααα μπινελίκια!ήταν βλέπετε ο γιος της καλογριάς αθυρόστομος!!! τα μάλα.Κοινώς έβριζε άγρια όταν έβλεπε τους προσκυνημένους κι εγώ τον Καραισκάκη τον έχω εικόνισμα μαζί με τον Κολοκοτρώνη, .. (ε..ναι και τον Τσέ, δεν το αρνούμαι ).όχι δεν θα καταθέσω στεφάνι η δούλα, είναι τόσο εύκολο αυτό κι ούτε θ` ακούσω δεκάρικους!όταν πίσω μου ξέρω ότι με τραβούν οι κάμερες...έχω να μαγειρέψω !....ξημέρωσε. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Νικηφόρος Ουρανός 38 25-03-2018 @ 10:15 | Λυρικό! Επαναστατικό! Επίκαιρο! Εντυπωσιακό!
Στο σύνολό του ένα ποιητικό αριστούργημα!
Εύγε, Γεωργία και χρόνια πολλά!
| | Κων/νος Ντζ 25-03-2018 @ 10:17 | Ο Hakmarres έχει δίκιο, σαν να βλέπουμε το μακρινό χθές σε ταινία.. Μπράβο Γεωργία!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης 25-03-2018 @ 11:12 |
Ανεπαναληπτο...
χρονια πολλα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αρετη Ζ. 25-03-2018 @ 16:05 | ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!! | | Μαυρομουστάκης 25-03-2018 @ 17:32 | Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι...
Χρόνια Πολλά! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 25-03-2018 @ 22:56 | Ευχαριστώ καλοί μου φίλοι είθε του χρόνου να είμαστε ελεύθεροι κι ούτε μέτρο χώμα να μην λείπει, η πατρίδα είναι του λαού της και μόνον αυτού. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|