| Τύψεις,
Νυχτώνει /
κι η απουσία σου τον πόθο μου φουντώνει
είσαι εδώ /
είσαι αλλού /
είσαι κοντά /
και πουθενά
είσαι στην σκέψη μου παντού /
που μέσα δεν μερώνει...
Σε ψάχνω / σαν την μητέρα που της ξέφυγε το σπλάχνο
πού να σε βρώ ; / Πλάσμα μυαλού / εικονικό / κι αερικό !
είσαι σαν κύμα του γιαλού / το ζω, μα δεν τ’ αδράχνω..
Σε νιώθω / σαν τον αρχέγονο του έρωτα τον πόθο
σαν με καλείς / να σου σταθώ / καρτερικά / κι αληθινά
κι αγωνιάς μην σου χαθώ / και μείνεις πλάσμα νόθο...
Να ξέρεις / ίσως δεν γίνω στη ζωή σου τιμονιέρης
μα μοναχός / θα προσπαθώ / σαν το θεριό / ρότα να βρω
στο βλέμμα σου το αγαθό / την Άνοιξη να φέρεις .
Και μόνο /
όταν η άνθηση σκεπάσει κάθε πόνο,
σβήσει ο αχός /
στο λυκαυγές, /
δειλά - δειλά /
και απαλά,
για κάποιες τύψεις μου -πληγές- /
κι εγώ θα ξαλαφρώνω…
-.-
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|