| |
Τ΄αποψινά τα θύματα
στην πρωινή την πάχνη
θεριεύουνε τα βήματα
και τρέχουν στην αράχνη.
Που όλο υφαίνει τον ιστό της στο σκοτάδι
κρεμασμένη στο δικό της το υφάδι.
Μόλις ήρθε, τώρα μπαίνει κι άλλο θύμα
στην παγίδα, αχ τί κρίμα.
Τα χθεσινά ποιήματα
κοντεύουν να γεράσουν
τ΄ αραχνιασμένα μνήματα
δεν λένε να χορτάσουν.
Κι όλο ψάχνει τον ιστό της με μανία
η αράχνη, στο μυαλό της φρέσκια λεία.
Μόλις ήρθε επιτέλους νέο θύμα
δεν την είδα, αχ τί κρίμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
