| [align=left] [B] [I]
. . . *~* Αφουγκράσου *~*
Αξιοθαύμαστη η φανταστική άνοδο προς το αέναο φως
όπου τα 'αχ' τριζοκοπούν στο στερέωμα
με κλιμακωτές πυρπολήσεις
στα ηλιοστάσια της δοκιμασίας
στις αντοχές των συμπληγάδων
που ατενίζει η "ταπεινότητα", αυτομολώντας τη σκέψη
σε βαθύτερες στοχάσεις
αυτογνωσίας & αυτοκριτικής.
Ως, 'εις κόκκος άμμου στο ακρογιάλι'
όπου το κύμα θα τον παρασύρει, στο άυλο πέραν
πλησίον των πολλάκις δισεκατομμυρίων και ξεχασμένων
~Φυσιογνωμιών~.
Ωστόσο οι συλλογισμοί, στου κόσμου τούτου
~το ακρωτήρι~
όπου η μοναχικότητα, εκτός των σιαμαίων
απορρέει ως προσωπικότητα, στων απόψεων
τους στροβιλισμούς.
"Αφουγκράσου", που αγναντεύει ο ερωτικός στόλος,
~'ακτινοβολώντας'~
στον συναισθηματικό κόσμο, να δράμει
ως πνευματικός μοχλός αξιοσύνης
ανυψώνοντας της Ανθρωπιάς το επίπεδο
και λειτουργώντας το πανανθρώπινο αίσθημα.
Στις πορφυρές ανατριχίλες
όπου σαστίζει ο ζωγράφος, αποδίδοντας στον καμβά
το χνούδι του δέρματος
να σκιρτά, για ν' αποθανατίσει, τη φλογερή στιγμή
που τρεμοσβήνουν τ' άστρα.
Ενώ ψαχουλεύω το τρέμουλο
ψιθυρίζω νοτισμένες αντιλήψεις, που ρίχνω λάδι
κι ανάβει το μαγικό λυχνάρι, κοιτώντας με η ζωή ανάποδα.
. . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|