| |
Αυτός που κανει το κακο-
βασανίζει και σκοτώνει,
δεν ζει φοβάται,
τον κύκλο της ζωής,
τον μονΑχο.
Υπάρχει και το αγκαλιαΖω!
Αυτό.
Γι' αυτό δεν θα ευχηθώ κάτι
συνεπώς,
και δεν θα καταραστώ.
Όπως υπάρχει και πιάνει, το θα χυθώ.
Tο χύνομαι και το ξεχειλίζω, από αυτό.
Στον ίδιο δρόμο,
τί να μένει ίδιο...
Κι όποιος ίδιο τον βλέπει
και σαν παιδί κουφό παρατηράει,
και σαν μολύβι βαρύ περπατάει,
από τη μια στιγμή στην άλλη,
πιο αλαφρύ κι απ' τη σκιά του
έξαφνα πάει..
Μύρισα λίγο, πασχα-λιά,
πήρα μαζί μου..
Τεντώθηκα,
ταλαντεύτηκα,
να τη φτάσω..
Και μονάχα πάτησα να τη πιάσω
στη μεγάλη πέτρα..
Εύθραυστη και δυνατή
στα ρουθούνια μου
αμετάκλητη η λαλιά της
και που την έκοψα..
Κι ως να μαραθεί,
τσίκνα δεν μύρισε.
Μου θύμισε..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
