| |
προφανώς όπου και να βρεθούμε
στην γη ή στο διάστημα
είμαστε μέσα
μέσα σε κάτι
συγκεκριμένο καθε φορά
κενό παντού και το καθετί θα έχει
το δικό του κενό
κι εμείς
σε ψευδαίσθηση ή όχι
το να ισχυριστουμε
κατι άλλο από αυτό
θα ήταν ψευδαίσθηση
........
στιγμές
πόσες αφηνόμαστε στο σώμα
κενοί απο προθέσεις
εξουσιαστικές ελέγχου
στιγμές
μέλι αιώνες να περάσουν
το πότε αναλλοίωτο
χορός με τον θάνατο
λυτός γιατί
παρασερνει στη ζωντάνια
και ξέφρενος
αραιά πυκνά τσιμπάει..
σαν δεμένος που παλεύει
να λυθεί από τον θάνατο
εσύ που τον περιγράφεις -και
δίχως να περιμένεις κανένα
δίχως φρένα
δίχως σύγκρουση
δίχως μια λέξη
η ψυχή ζω γραφί ζει..
απεριγραπτο
με όποιες συνθηκες με ό,τι
με χρώματα φυσικά φτιαγμένα
απο τη ζωή
έναν πινακα που τρομάζει.
κοινωνικό
είναι το μοναχικο
κι αυτό σαν άτομο
είναι ξεκάθαρο.
Οχι ποιος είναι ζωντανός μέσα του
κανείς
μα πότε!
το πότε να αναλογιστούμε
τρέμουμε
μη μας παρασύρουν
οι σκιές μας
κι απο θεατές τους
που στροβιλίζονται οι ζωές μας
παγωμένες σκιές μη μείνουν
μοναχά οι καρέκλες..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
