| |
[align=center]Ήταν θυμάμαι Κυριακή,
λίγο πριν σουρουπώσει,
στην αγκαλιά σου εκδρομή,
κι απ' τα φιλιά μια δόση.
Ήταν θυμάμαι μαγικά,
φοβόμουν μην τελειώσει,
και έτσι όπως ήρθες ξαφνικά,
μια παγωμένη σου ματιά,
βαθιά μ' έχει πληγώσει.
Πόσα θυμάμαι κι απορώ,
μες της καρδιάς σου τον βυθό,
πως θέλεις να με κλείσεις.
Ήταν υπέροχες στιγμές,
θυμάμαι τότε να μου λες,
ποτέ δεν θα μ' αφήσεις.
Ήταν θυμάμαι μια ζωή,
μαζί να μοιραστούμε,
όνειρα πάνω σε χαρτί,
παντού να σκορπιστούμε.
Ήταν θυμάμαι δυο φτερά,
στην πλάτη μου κρυμμένα,
μα σαν τα άνοιξα πλατιά,
μ' ένα μαχαίρι στη ματιά,
πλάι σου πέσανε κομμένα.[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 11/04/2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
