| |
| | Εμε η γη μου |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες για την γενέτειρα μου, έκανα προσπάθεια..να το μαζέψω, σας ευχαριστώ. | | |
Ασφάκες και πουρνάρια
έχει εμέ η γης μου
όλες τις πέτρες του θεού
όλα τ` αγκονάρια,
λιοκούκουτσα και λιόκλαρα
μοσχοβολιά, θυμάρια.
Κοτρόνια έχει και λιθάρια
της γιαγιάς της Ρηνιώς
τη ζαλιά με τα ξύλα.
Οβριές και σαλιγκάρια
βάτα και ξεραίλα.
Γκορτσιές και μυγδαλιές
να` χει καλό φουστάνι
μάντρες με φραγκοσυκιές
μυριόκλαδα και ταπεινό λιβάνι.
Εμε η γη μου έχει μορφή
της Βουλκανιώτισσας
στο Βουλκάνο.
Σχοίνα κι αγριλιές
μέλισσες για στολίδια
εμε η γη μου..
έχει μυρτιές
και λεύτερα τα γίδια.
Εμε η γη μου έχει θεό
τα λιοκαμμένα χέρια
γλάστρα με βασιλικό
σπουργίτια, περιστέρια.
Η γης μου έχει γιορτή
το τρύγο, το ξυνάρι
το σκαφτιά, το θεριστή
δρεπάνι τ` Αλωνάρη.
Ένας λινός ειν η γη μου
που τρέχει κόκκινο κρασί
ψωμί, τυρί στα χέρια
κι ένα βραχιολάκι θαλασσί.
Μάρμαρα με μανουσάκια
μια δοξασμένη πολιτεία
περηφάνια στα τσιτάκια!!!!!
και γράφει, Ελευθερία.
Εμένα η γη μου
ειν η δικιά μου
ειν η δικιά σου
ειν του καθενός
ειν τα ιερά σου
σγουρός βασιλικός.
Ένα ματσάκι τη Λαμπρή
μια μοσχοβολιά στη πλάση
ένα ματσάκι στην αυλή
μες στου Χριστού το τάσι.
Κοτρόνες, είναι η γη μου
κοκκινόχωμα, ξερολιθιές
γροθάρια, λυγαριές
κλεψύθρες του θεού πηγές.
Η γης μου εμε..
Έχει χίλιες στέρνες
κατηφέδες στολισμένες.
Μια συκιά μέλι να στάζει,
μια ροδιά που ανθάκια βγάζει.
Η Αρχαία Μεσσήνη........
Είχε μαρμαρένιο αλώνι
και εμάς, ξυπόλυτα κατσίκια
τώρα δόξα την στεφανώνει
κει που φυτρώναν τα μποτσίκια!
Μποτσίκια η αλλιώς σκυλόκρεμμυδα......το φυτό που κρεμάμε την Πρωτοχρονιά για γούρι
15--4-2018.
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
14-04-2018 @ 00:41 | ::theos.:: ::hug.:: ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
14-04-2018 @ 08:20 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Αγιοβλασιτης
14-04-2018 @ 10:55 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | annadrak
14-04-2018 @ 11:41 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | inokrini
14-04-2018 @ 13:40 | υπεροχη η γη σου Γεωργια!!!!!!!!!!!!!!!
ΧΩΜΑ ΜΟΥ! 25-8-2017
από τη συλλογη --Ακουσέ με—
-Καλπάζει η σκέψη μου,ανοίγοντας όλες τις αισθήσεις,κοιτάζοντας τις χρυσομαλλούσες κόρες του ήλιου κατάματα και ‘κείνες,
με γέλια,χορεύουν, χαιδεύοντας τη φύση
που άρχισε να ζεσταίνεται και να ξεκουμπώνει το φόρεμά της
και να μοιράζει τ’αρώματά της,από τα μοσκοβολημένα στήθια της
σαν να θέλη να γητέψη αυτή τη σκέψη.
Μυρίζει αλλιώς το χώμα που χάιδευα παιδάκι.
Ανάκατες μυρωδιές, από τ’αμπελια,από τα κρασοστάφυλα,
απ’τους δροσοχυμούς των αχλαδιών με σμίξη αμύγδαλου.
Κι οι πικροδάφνες!..κι αυτές συγκερνούν με ‘κείνες τις καναπίτσες( λυγαριές)
κάτω στη ρεματιά με τ’αγριοβατόμουρα.
Ακόμα κι οι πέτρες έχουν άρωμα! Και τα βότσαλα της θάλασσας,ανακατωμένα
με την αλμύρα της.
Τι γλυκό το περιγιάλι σαν το χαιδεύει τ’αέρι πού’ρχεται απ’το βαθύ πέλαγος!!!!
Δεν ξέρω πόσο έχω τρέξει κι έφτασα παραποτάμια να ξαποστάσω
κι εκεί να αρωματιστώ, με το δάκρυ του πευκο-κυπάρισσου και της αγριοφτέρης
που δροσίζεται στις όχθες, σα κόρη λυγερόκορμη κάνοντας νάζια.
Μυρίζει αλλιώς το χώμα μου! Χειμώνα-καλοκαίρι
Τα μελίσσια ξεχύθηκαν ευτυχισμένα στην αγκαλιά των λουλουδιασμένων πλαγιών
κι εκείνη η καπαριά,παρα την πικρίλα και τ’αγκάθια της
μοσχοβολά λουλουδιασμένη
και μεθά τις αγριομέλισσες που βυζαίνουν το χυμό της.
Όλα μυρίζουν όμορφα!
Ακόμα και τα πεσμένα άχυρα στ’αλωνισμένα χωράφια,στελλουν χαιρετισμό με το μυρωμένο στάρι πού’ναι στιβαγμένο σε πελώριες κουμούλες στ’αδειανά δωμάτια των σπιτιών και στις αποθήκες
και λαχταρας να σκαρφαλώσης στην κορφη και να κυλισής μετά μέσα του
ρουφώντας όλο τ’άρωμά του…
Βγήκαν και τα οπωροκόριτσα με αρωματισμένα άνθη στα όμορφα μαλλιά
στάζοντας μύρα και τ’αναδεύουν με τ’άλλα
από τις νερατζιές ως τα ροδάκινα κι ως πέρα στους μπαχτσέδες.
ΖΑΛΙΣΤΗΚΑ!!!!!
Μάζεψα σε καλοσκαλισμένα μικρά μπουκαλάκια όλα αυτά τ’αρώματα
και τα’κλεισα στο κελάρι της ψυχής ,πολύτιμο θησαυρό
ξεκουράζοντας τον γητευτή της σκέψης μου………..
Κ.λ. inokrini
::love.:: ::theos.:: | | Γιάννης Κατράκης
14-04-2018 @ 13:53 | Η Αρχαία Μεσσήνη........
Είχε μαρμαρένιο αλώνι
και εμάς, ξυπόλυτα κατσίκια
τώρα δόξα την στεφανώνει
κει που φυτρώναν τα μποτσίκια!
Πανέμορφο Γεωργία ....και το σχόλιο της Κατερίνας
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
14-04-2018 @ 16:51 | Αν είχε μια χαρά η ψυχή μου, που έγραψα για την γη μου
χίλια περιστεράκια έχει στις καπαριές, τώρα καλή μου,
τούτους τους σκοτεινούς , που οι ανθρώποι γίναν λύκοι
μοιράζουν μ` αίμα χώματα. Φαρισαίοι τη δίκη!!!
Κρατώ με στη ψυχή τ` αρώματα, για να μην κλάψω
να τα κάνω φυλαχτό, για Ειρήνη να φωνάξω!
Σαν μιλούν οι ποιητές για της λυγερής τα χώματα
ψηλώνει μια ελπίδα, να` χω μπαχτσέ μ` αρώματα.
Κατερίνα μου ευχαριστώ, να είναι τα παιδιά μας καλά κι οι πατρίδες όπου γης, οι άνθρωποι όπου γης.....γιατί σήμερα , (σώπαιναν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι ). | | ακριτας
14-04-2018 @ 17:09 | Η γης μου έχει γιορτή
το τρύγο, το ξυνάρι
το σκαφτιά, το θεριστή
δρεπάνι τ` Αλωνάρη.
Υπεροχο!!!::up.:: ::rock.:: ::up.:: | | πανσελινος
14-04-2018 @ 18:09 | Η γης μου εμε..
Έχει χίλιες στέρνες
κατηφέδες στολισμένες.
Μια συκιά μέλι να στάζει,
μια ροδιά που ανθάκια βγάζει.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Πανέμορφη η γη σου, Γιωργία!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
