| |
| | Φεύγεις |  | | | Όπως φεύγει κάθε τι ελεύθερο, αδάμαστο και αληθινό .. | | |
Νύχτα κρύα σαν και αυτή, από μετάξι
Πως γίνεται η πένα απόψε να νυστάξει;
Στις φλέβες της κυλά επάγρυπνο μελάνι
Τα χνάρια της εκεί, όπου κανείς άλλος δεν φτάνει
Ο χρόνος κύλησε & έμοιαζε με χάδι
Έγινε η ανάμνηση, σκιά μες το σκοτάδι
Τρίτης ξημέρωμα & λίγο πριν χαράξει
Ο κόμπος έγινε θηλιά, της απουσίας πράξη
Ψάχνω τα λόγια τα σωστά
Μα στο χαρτί η λέξη άδεια
Στου κόσμου τα ανείπωτα μπροστά
Γεμίσανε και αυτή θαρρείς σημάδια
Φεύγεις, σαν το λεπτό που γρήγορα αλλάζει
Σε ένα πριν και ένα μετά
Που δίχως φρένα πια καλπάζει.
Φεύγεις και ο χρόνος μου ζητά
Την κόλλα αυτή να σκίσω
Στέκει απ'την άλλη και κοιτά
Αναμνήσεις που νωπές θα τις αφήσω
Φεύγει, χαμογελά & πάει να δακρύσει
Μα είναι ξέρω δυνατή ποτέ δεν θα λυγίσει
Το θάρρος στην καρδιά της κουβαλάει
Με τη ψυχή & όχι τα μάτια σε κοιτάει
Φεύγει, και θάμπωσε στο τέλος το μελάνι
Το δάκρυ, λύτρωση σε ετούτη την πλεκτάνη
Για όσους φεύγουνε και πίσω δεν γυρίζουν
Και έχουν κάτι αληθινό, για πάντα να θυμίζουν ..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν αγαπάς μια γυναίκα επειδή είναι όμορφη , αλλά είναι όμορφη επειδή την αγαπάς | | | |
|
Αγιοβλασιτης
17-04-2018 @ 10:07 | να εισαι καλα να τ.. θυμασαι.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | annadrak
17-04-2018 @ 18:54 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | inokrini
17-04-2018 @ 21:29 | Φεύγει, και θάμπωσε στο τέλος το μελάνι
Το δάκρυ, λύτρωση σε ετούτη την πλεκτάνη
Για όσους φεύγουνε και πίσω δεν γυρίζουν
Και έχουν κάτι αληθινό, για πάντα να θυμίζουν . ::love.:: ::up.:: ::up.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-04-2018 @ 22:04 | Εξαιρετική γραφή!! με την αλήθεια που πάντα μας αγγίζει. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Martyr
11-05-2018 @ 22:08 | Πόσο πολύ με τιμούν και με γεμίζουν χαρά τα λόγια σας!
Σας ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε για να το διαβάσετε!
::hug.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
