| |
Ο άνθρωπος που νευριάζει εύκολα
Είναι εκείνος που παλεύει μόνος του
Όλη τη θύελλα
Και έχει κουραστεί.
Ο άνθρωπος που θα έτρωγε για σένα σφαίρα
Έχει κλάψει για σένα μια ηλιόλουστη μέρα
Μ’ όλα αυτά που του ‘πες
Κι έχει διορθωθεί.
Ο άνθρωπος που παίρνει τις ειρωνείες σου
Για λόγια επιδοκιμαστικά κι αληθινά
Έχει θεωρηθεί σκουπίδι, έρημος ιδεών
Και διψάει ν’ ακούσει κάτι ολίγον θετικό.
Ο άνθρωπος που θα σε θυμάται όποτε του καπνίσει
Έχει μουγκαθεί από ‘σένα και δεν μπορεί να μιλήσει.
Και θα κάθεται μόνος του ώρες ολόκληρες και θ’ αγρυπνήσει
Περιμένοντας να ιαθεί η μπουνιά και ‘ρθει να σε φιλήσει .
Κι εσύ να αρχίσεις να του καραδοκείς
Με μια πρόκα κι ένα σφυρί
Να του ανοίξεις το κεφάλι
Και να πάρεις τον εαυτό σου από ‘κει.
Σε πείραξε που ήρθα σ’ εσένα
Όταν ήσουν έτοιμη μόνο για άλλον ένα.
Και τον ψάχνεις με μια πρόκα κι ένα σφυρί
Για να πάρεις τον εαυτό σου από ‘κει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
