|
Το καλό με το κακό και το Σκότος με Φως
δέρνονται κι ο ένας τον άλλον εκβιάζουν,
αλλά όλοι οι μαχητές τους κατά αυτού,
σαν αδέλφια μοιάζουν.
Όταν ακούω από κάποιον θλιβερά παράπονα
για τον Θεό, για τους οικείους, για τη μοίρα,
τότε εγώ σκέφτομαι πως δε θα πείραζε
αυτός να ζει λιγάκι πις’ απ’ της φυλακής τη θύρα.
Κι έτσι διαρκεί κατά το καπρίτσιο του Πλάστη,
το τέλος δεν φαίνεται, ξεχάστηκε και η αρχή.
Μέχρι που εγώ συνέδεσα αυτές τις λέξεις
πεντακόσια ανθρωπάκια εμφανίστηκαν στη γη.
Σ’ εκείνη πήγαινε ο ναύτης και του κόμματος το μέλος,
έρχονταν παρέα νεαρών και ζευγάρια παππούδων,
κι εκεί τους περίμενε το τέλος
στο δικό της Τρίγωνο των Βερμούδων.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|