ΑΜΑΡΥΛΙΣ
19-04-2018 @ 00:25 | Εξαιρετικό φίλε Νικηφόρε, καλό ξημέρωμα
ντελβές!!!! τι! λέξη...κορυφαία.. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
noisi
19-04-2018 @ 03:16 | Στη μιζέρια και στην τράκα την περνούσα
και στις παστρικιές το είναι μου χρωστούσα.
Μούφα τζόβενο και ζόμπι χαβαλές,
λες και ήμουν ο σπαθάτος ο βαλές.
Είσαι καλλιτέχνης φίλε..
::love.:: ::love.:: | |
Κων/νος Ντζ
19-04-2018 @ 08:22 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
**Ηώς**
19-04-2018 @ 09:23 | ::theos.:: ::theos.:: ::rock.::
Στίχοι σταθερής Αξίας εδώ ΓΙώργο
καλημέρα Ά ψ ο γ ο ! | |
CHRISTOS-1979
19-04-2018 @ 09:34 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | |
Αγιοβλασιτης
19-04-2018 @ 10:03 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |
ΒΑΛΣΑΜΟ
19-04-2018 @ 11:46 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
inokrini
19-04-2018 @ 12:57 | Στα σκαλιά της κοινωνίας τ’ από κάτω
και ντελβές στου φλυτζανιού ήμουν τον πάτο.
Ήμουν κάτι παραπάνω δηλαδή,
από ένα αλανιάρικο παιδί.
::up.:: ::up.:: το ολον εξοχο | |
Oλύμπιος-Θεός
19-04-2018 @ 14:41 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
aridaios
20-04-2018 @ 02:55 | Δεν το πίστευα ποτέ μου πως θ’ αλλάξω
και σ’ απάνεμο λιμάνι πως θ’ αράξω.
Πως θα γίνω νοικοκύρης δηλαδή,
δεν περίμενα κανένας να με δει. ::yes.:: ::yes.:: | |
elenioikonomaki
20-04-2018 @ 21:27 | Δεν το πίστευα ποτέ μου πως θ’ αλλάξω
και σ’ απάνεμο λιμάνι πως θ’ αράξω.
Πως θα γίνω νοικοκύρης δηλαδή,
δεν περίμενα κανένας να με δει.
::wink.:: ::smile.:: | |
 |
