| |
| | Σύννεφο |  | | |
[align=center]Ματωμένο φεγγάρι απόψε,
τη δική μου θυμίζει καρδιά,
ξημερώνει, αχ Θεέ μου να κρύψω,
πως για σένα, στάζω πάλι φωτιά.
Στο σκοτάδι το χέρι απλώνω,
προσπαθώ να σε νιώσω κοντά,
ξημερώνει, στο άδειο μου στρώμα,
που 'χει ακόμα, τη δική σου μυρωδιά.
Μ' ένα σύννεφο να 'ρθω,
στο παράθυρο σου απ' έξω,
με βροχή για να σου παίξω,
το τραγούδι μας αυτό.
Μ' ένα σύννεφο να 'ρθω,
μήπως και σε συναντήσω,
με βροχή για να σε πείσω,
να γυρίσεις σ' αγαπώ!
Δακρυσμένο σεντόνι με πνίγει,
πόσο θα 'θελα να 'σουν εδώ,
ξημερώνει, κι ο χρόνος κουβάρι,
ξετυλίγει στιγμές στο μυαλό.[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 19/04/2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
aridaios
20-04-2018 @ 02:31 | Μ' ένα σύννεφο να 'ρθω,
μήπως και σε συναντήσω,
με βροχή για να σε πείσω,
να γυρίσεις σ' αγαπώ! ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
