| |
Θα κλείσω τα παραθυρόφυλλα
με κουρτίνες αραχνένιες
μόνο σαν σκιές παραμυθένιες
οι ακτίνες μες στο δώμα θα κυλάν.
Θα απλώσω παντού μαύρο σεντόνι
στην ερημιά και στα έπιπλα,
μόνο τις μνήμες κι ό,τι απέμεινα
να αγγίζει αθέατα η σκόνη.
Αργόπνοα θα μιλά το ραδιόφωνο
σε πίνακες και τοίχους
για πράγματα κι ανθρώπων ήχους
που κατοικούν πλέον στο όνειρο.
Αν κάποια ποτέ παρουσία φανεί
θα 'ναι από κείνα τα φαντάσματα
που θα αγναντεύουν τα χαράματα
δραπετεύοντας από πόρτα κλειστή.
κι αν κάποτε, κάπως, κάτι ψιθυρίσω
( ως απαύγασμα σιωπηλής τρέλας )
και σαλέψει ο γύρω απάνεμος αέρας,
το γέλιο σου φοβούμαι πως θα σιγήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
