| |
αγαπαω τη ζωή και τα ζωντανά της
δεν μπορει να επιτευχθει διαφορετικά
η αγκαλια -
ανευ ορίων
συντελει στο να μη γινεται
μια ανεξέλεγκτη θλιβερα, κατάσταση.
ακολουθουν -ακόμα πιο- ψιλά γραμματα..
φοβάμαι πως απο τοτε που μπηκε ο ορος 'λάιβ΄ στη ζωή μας
χαθήκαμε στην μετάφραση -παρανοήσαμε περισσοτερο
και την κάναμε, την ζωή μας, κονσερβα.
ενα λαχταριστό και οπτικά
που συντελούμε στο να γινει -το ήδη- ισχύον
έδεσμα στο πιατο- αποτελούμενο απο αγνά
υλικά; απο, πλαστικά! το αεροστεγώς συσκεασμένο.
μα για όλη την αστεγη ζωή ευθύνεται ο καθενας-
που δηλώνει ιδιοκτήτης-
ιδιοκτησία. απο Νντενεκέ η καρδιά; σαφώς ΌΧΙ.
βγαίνει η σκουριά; σαφώς Ναι!
με απεριόριστη φυσικότητα:
[color=pink]φοβάμαι τόσο πολύ για την ζωή, τόσο που την ζωή δεν φοβάμαι.[color=pink]
[color=blue]
[I]....κι αν ολα είναι δρόμος -που είναι.
ακομη κι η 'σκιά' χρειαζεται ενα σπίτι
η ψυχή ο θεός η ενέργεια
ενα σώμα -και αυτό ομοιως
ενα δικό του σπιτι.
...και η Γη- που είναι-
στεγάζει ό,τι ζωντανό -όπως σκεπάζει ό,τι νεκρό-
κι ο ορισμός του αλόγου είναι, του παραλόγου ε
το, που της αντιτασσομαστε! [I][color=blue]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
