| |
Πασχίζω να διαβάσω τα χείλη σου
Σε μια στιγμή που έχω ξεφτιλιστεί
Και είναι όλα δυσανάγνωστα κι οξύ
Τα χείλη σου έχουν μουλιάσει απ’ το πολύ φιλί.
Κι εγώ θέλω να τα φουσκώσω
Μέχρι να σκάσουν .
Να τα μαζέψω από χάμω
Και να τα φυλάω
Ώσπου να ξαναφτιάξουν.
Τρελαίνομαι να μου δώσεις τα χέρια σου
Και στα κενά π’ αφήνουν τα δάχτυλα
Να χωρέσουν κολλητά τα δικά μου.
Τα δικά σου γυμνά, λεπτά και γυναικεία χέρια
Να ποτίσουν τα δικά μου καφέ, αφυδατωμένα παρτέρια.
Κι όλα αυτά να γίνουνε με γέλια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
