| |
[align=left]
Πάντα μετριόμαστε,
άλλοτε βγαίνουμε λειψοί,
ποτέ μας παραπάνω.
Σαν του χωριάτη το σχοινί
μονό του περισσεύει.
Τραγουδάμε τα καλοκαίρια
παίζοντας τα παιγνίδια
του νερού και της πέτρας.
Με άμμο ζυμώσαμε
τα κορμιά στην Κοπα Καμπάνα.
Ζήσαμε τ΄όνειρο με γοργόνες
σε ταξίδια της θάλασσας και της μοίρας
ξορκίσαμε τον κίνδυνο.
Λυτρωθήκαμε απ τα ναυάγια
δεν αναστήσαμε τους πνιγμένους
μόνοι τους έρχονται και μας σαρκάζουν.
Φοβηθήκαμε το χάσιμο του φεγγαριού
Κοιμηθήκαμε στη φυρονεριά του Ορενόκου
Ο ύπνος δεν έδιωξε την άγνωστη μέρα.
Ακόμα βουλιάζω στην εμπασιά του Ρίο Πλάτα
Χρόνια περιμένω την μαρέα
να ξεκολλήσει ο πνιγμένος της Άγκυρας.
Μαρέα=παλίρροια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
