| |
Του πίκραμύγδαλου το χρώμα και τη γεύση
Στο στόμα του βυθού δεν έχω αλητέψει
Παράπονα στα μάτια σου το χώμα που αγγίξανε
Νερό και χώμα σμίξανε
Κι η αστροφέγγια στη μέση
Ό ερώτας που πέρασε χαράκωσε το σώμα
Μα αν πάλι γέννηθω
Έσένα θα θελω ακόμα
Το βάσανο αλύπητο για σενά σα δεμένο
Καράβι μα το άλμπουρο ταξίδι αναμμένο
Περίμενα νεραιδά μου να σπάσεις τον καθρέπτη
Από τα βράδυα τ άδεια μου
Και μέσα μου να δεις
Παράξενα τα συννεφα στης νύχτιας τη μέθη
Και τ άστρα σου να ξηλωνα εσύ το φως στη μέση
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
