| |
Ίσως το κύμα της αυγής
σου 'κανε νόημα να βγεις
στις γειτονιές του κόσμου.
Μα εγώ δεν είδα τον καιρό,
κι άρχισα να σ' εκλιπαρώ:
"Αγάπη λίγη δός μου"
Το αντίο σου σκοτείνιασε του φεγγαριού τη λάμψη
με αγάπες ετοιμόρροπες, τι έρωτας ν' ανάψει
Ίσως να έφταιξα κι εγώ
που είχα την πίκρα οδηγό
στου έρωτα την πάλη.
Μα δεν μου είχε πει κανείς
ότι ξανά δεν θα φανείς
μα θ' αλαργέψεις πάλι
Το αντίο σου σκοτείνιασε του φεγγαριού τη λάμψη
με αγάπες ετοιμόρροπες, τι έρωτας ν' ανάψει
Ίσως να έπρεπε νωρίς
ο πέλεκυς να 'ναι βαρύς
κι άγρια να τον νοιώσουν,
αυτοί που κάψανε καρδιές
που ανάψαν χίλιες πυρκαγιές
να μη ξαναπροδώσουν
Το αντίο σου σκοτείνιασε του φεγγαριού τη λάμψη
με αγάπες ετοιμόρροπες, τι έρωτας ν' ανάψει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
