| |
[align=left] [B] [I]
. . . *~* Του Νου το μετερίζι *~*
Σπουδαίο Ταρακούνημα, στης ενσυναίσθησης
το άφρακτο αμπέλι
που αδαείς περαστικοί, το ποδοπάτησαν
όταν υψώνεις λάβαρο
Ποιητικό μου αστέρι !
Ήρθα και πάλι στο περιβόλι σου, να νιώσω τον καημό σου
ν' αγγίξω μες τα τρίσβαθα
τον εύρωστο ανθό σου!
Π' ατσάλωσες το αίσθημα κι ύψωσες τη ψυχή σου
συνειδητά στο λιόγερμα
που 'ν' άρωμα η πνοή σου!
Κι αισθάνθηκα το κάψιμο, ρεβέλα στο κορμί μου
στις έννοιες που έδωσες
με τρόπαια Καλή μου!
Συγκίνηση στ' Ανθρώπινο, "του Νου το μετερίζι"
που συλλογάται ο λογισμός
σα θάλασσα π' αφρίζει!
Σα φοβερό εγχείρημα, το λογισμό δαμάζει
π' αναγεννά τα κύτταρα
κι η Ποίηση φαντάζει!
Με δύναμη ελκυστική, του πανδαμάτωρ βάθη
μέχρις να νιώσει η ψυχή
των οργασμών τις ηδονές
σα τίγρης, μες τα πάθη!
. . . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
