| |
| | Αληθινές ερωτικές στιχομυθίες |  | | | Ανατριχιαστικοί κλυδωνισμοί | | |
[align=left] [B] [I]
. *~* Αληθινές ερωτικές στιχομυθίες *~*
~Τι ανατριχιαστικοί κλυδωνισμοί !
~Σηκώνουν ρεβέλα στο κορμί κι ανάβουν τα, "σε θέλω"
χυμώδεις χείλη στα φιλιά
στη φλογερή μας αγκαλιά
που διαγράφει το "γιατί" και το "αλλά"
ματάκια μου γλυκά, αλμυρό μου πάθος!
~Τα πάθη της αλμύρας, είναι πουλιά της μοίρας
που στέλνουν στην ψυχή μας, τα "θέλω", τα "γιατί"
μα καίει η αναπνοή μας, στην σκέψη του καυτού φιλιού
και με λαχτάρα φλογερή μια αγκαλια προσμένω
να με ρουφήξει στο βυθό του Έρωτα το άβατο το Ιερό ...
~Τελετουργία ερωτική, οι σκέψεις σου εκπέμπουν
καυτοί παλμοί γλυκά φιλιά, Ιέρια του πάθους
κι ορθόνεται ο πόθος μου
να σε σφιχταγκαλιάσω
τ' άρωμα του ιδρώτα σου, να κάνει πεμπτουσία
μες στις καυτές τις ηδονές
να σφίξεις Γη τον οργασμό
ν' ακούσω τις σειρήνες!
Ν' αλλάξει η σελήνη φόρεμα, γυμνή στην αγκαλιά μου
να χύνω δάκρυ στ' άλικο
γαρύφαλλα ν' ανθίζουν!
Καυτό μου διαμάντι!
~Χαμογελά ο ουρανός και θα χαρούν τα αστέρια
σαν θα με πάρουν αγκαλια τα δυο καυτά σου χέρια.
Στα δυο θ' ανοίξει η θάλασσα στου οργασμού την ώρα
τλετουργεία μυστική στου Έρωτα την χώρα.
Και η σελήνη θα λουστεί απ' τ' άρωμα της ηδονής
του πάθους και του πόθου, να κλάψει ο ήλιος τις φωτιές
που καιν τα σωθικά μας να ανθίσουν άνθη εξωτικά να ευωδιάσει η πλάση
με της αυγής τα χρώματα τους πόθους να κεράσει.
~Δροσοσταλιά που κύλησες, στου έρωτα το πάθος
κι έγινες θάλασσα καυτή, μέσα στην αγκαλιά μου
να πέρνω την αλμύρα σου
μες απ' τις ηδονές σου, στη μέθεξη του οργασμού
κι εσύ ν' αναδιπλώνεις
λέαινα τον ιδρώτα σου, τη τρυφερή σου ουσία
και να σαλεύω μέσα σου
του κεραυνού τη φλόγα, χαριτωμένη μου θεά
που τρίζω το σκαρί σου στ' απύθμενα τα φλογερά
κι ο ουρανός ζηλεύει π' απλώνω στα χειλάκια σου
το κερασένιο χρώμα ...
~Πόσο υπέροχος είσαι ... Ερωτικός χείμαρρος ζαλίζεις το μυαλό μου
από τα λόγια σου αυτά φτιάχνεις το θάνατο μου
και σαν θνητή να εξαϋλωθώ στην κορυφή να φτάσω
ιέρεια του έρωτα τρέχω να σε προφτάσω ...
πορφυρογέννητη θεά μέσα στην αγκαλια σου
στάζω αγάπη κι έρωτα απ τα καυτά φιλιά σου ...
πλέω μέσα σε πέλαγα γοργόνα που προσμένει
τη θεϊκή συνάντηση ... ω ... τι μας περιμένει ...
~Ένα σου, "ναι" είν' αρκετό, ν' αλλάξω τους ανέμους
βροχή καυτή στα στήθη σου
αθάνατη Ίριδα μου και να σου πω το μυστικό
στου φτερωτού τα χάδια, π' ανοίγω τ' ακριβό κουτί
στης κρύπτης σου τη λάβα!
Εκεί, ουσία της ζωής, ο έρωτας ατόφιος, εκεί, το ρίσκο ξεπερνώ
τα σύνορα του Άδη
εκεί, εσένα θησαυρέ, με το βαθύ σου χρώμα
που απαλύνεις τις ουλές και μπήκες στη καρδιά μου!
~Αχ και να ήσουν ο Πασάς, ο Αγάς που καρτεράω ...
μυριάδες ΝΑΙ θα σου'λεγα, αντί για καλημέρες,
θα στήνανε τρελό χορό οι αισθήσεις στους αιθέρες ...
θα 'κοβα τριαντάφυλλα, λεμονανθούς και κρίνα
να γέμιζαν τα μάτια σου στα χρώματα εκείνα,,,
που τα λιβάδια ζήλεψαν και τα ουράνια τόξα, βουνοκορφές να σε υμνούν,
να ψάλουν οι αγγέλοι, να σε κερνούν τα χείλη μου
νέκταρ θεών και μέλι .....
~Νιώθω τους μέσα σου σφυγμούς, να τρέμουν στο ταξίδι
που 'μαι συνεπιβάτης σου, ποθόβρεκτα μου χείλη
και σε κοιτώ στα μάτια, να πιάσω τις ανάσες σου
να σε γλυκοφιλήσω και να σου πω λόγια κρυφά
που λογαριάζει ο ήλιος, με τις καυτές αχτίδες του
στολίζω τα μαλλιά σου, που 'χεις χαμόγελο γλυκό
και τρίζει το πεζούλι, καταμεσής στο πέλαγος
μελένια μου χειλάκια, γλυκό ποτό τα λόγια σου
κι αρχίζω να καλπάζω, πάνω σε "άλογο" τραχύ
που όνειρα πετάνε, μ' αυτά να πραγματώσουμε
στου έρωτα τη βάρκα, που 'χει αγάπη για πανί
και πόθο κωπηλάτη!
~Με πας ταξίδια μακρινά, αλαργινέ μου πόθε
και σέρνεις την καρδούλα μου στο κείθε και στο δώθε ...
ανοίγεις άπληστα πανιά που σκίζουν τον αγέρα ...
κι είναι η κάθε σου ματιά της ηδονής φλογέρα ...
μια συγχορδία αστεριών στα κύτταρα μουγκρίζει
σαν λυσσαμένη λέαινα το νου μου ερεθίζει ...
και είμαι ΕΔΏ ακίνητη στου Σύριου την τροχιά
που γίνεται η αγάπη σου κόλαση και θηλιά ...
~Ποτέ δεν θ' άφηνα θηλιά, ν' αγγίξει την αγάπη,
θα πάλευα με τα θεριά και της καρδιάς τα πάθη
κι ας μάτωνα ακόμα ... άσε που σ' έχω στη καρδιά
φλόγα ασφαλισμένη κι αν για ταξίδια μίλησα
στη πλώρη, είσαι η σκέψη, όπως σε φανταζόμουνα
~λέαινα ερεθισμένη~ ... στους οργασμούς να πάλλεσαι
στα νύχια σου να μ' έχεις, στις ηδονές να ξαγρυπνούν
τ' αστέρια απ' το πάθος, στου Σύριου τα άδυτα
το φως να επανέλθει, ερωτική μου ανασαιμιά
λαχτάρα μου και πάθος!
~Είναι η θηλιά αόρατη, σίδερο πυρωμένο, η προσμονή αβάσταχτη,
εσένα περιμένω στην πλώρη σου η σκέψη μου, τα μάτια σου πυξίδα,
τράβα την άγκυρα γοργά, είμαι χωρίς ασπίδα, γυμνή του Σύριου παιδί
στ' άστρα με στροβιλίζεις, γίνομαι θρύψαλα φωτός
που το όνομα σου γράφουν, γίνομαι σύννεφο καπνός, το είναι σου μ' ορίζει.
~Στον ουρανό σε γύρευα, ποιητική μου σκέψη
κι ήρθες με φλόγα θηλυκή, στο παφλασμό των πόθων
ερωτική μου αγκαλιά, παιδί πυρακτωμένο,
του τέκτονα εσύ κορμί κι ο πόθος μεγαλώνει,
στις άναρχες τις φυλλωσιές, γυμνή μου οπτασία
που 'σαι θεά Αρτέμιδα και έτσι θα σ' ανταμώσω
το βλέμμα σου το καυτερό, τον άγριο σφυγμό σου
που ξεσκεπάζει τους αχούς, τα κύτταρα να δράσουν
στη θαρραλέα ζεύξη μας, στο ποταμό της έλξης.
. . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
inokrini
25-04-2018 @ 21:16 | ~Ποτέ δεν θ' άφηνα θηλιά, ν' αγγίξει την αγάπη,
θα πάλευα με τα θεριά και της καρδιάς τα πάθη
κι ας μάτωνα ακόμα ... άσε που σ' έχω στη καρδιά
φλόγα ασφαλισμένη κι αν για ταξίδια μίλησα
στη πλώρη, είσαι η σκέψη, όπως σε φανταζόμουνα
~λέαινα ερεθισμένη~ ... στους οργασμούς να πάλλεσαι
στα νύχια σου να μ' έχεις, στις ηδονές να ξαγρυπνούν
τ' αστέρια απ' το πάθος, στου Σύριου τα άδυτα
το φως να επανέλθει, ερωτική μου ανασαιμιά
λαχτάρα μου και πάθος! ::hug.:: ::hug.:: | | annadrak
26-04-2018 @ 06:25 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
