Και ειναι και εκεινα τα πρωινα
που ξυπνας μεσα στον υπνο σου ,
απο τον θορυβο εκεινου που φευγει...
Περιμενοντας εκεινο το φιλι ,
πριν το κρεβατι μεινει αδειο….
Εκεινο το χαδι που σου αφηνει ,
μια ομορφη μελαγχολια μοναξιας ...
Μια προσμονη κ μια ελπιδα ,
να συνεχισεις τον υπνο σου ,
και τ’ ονειρο που αφησες στη μεση…
