| κλειστό δωμάτιο τα λόγια σου απόψε...κι η σιωπή σου πιο πυκνή από σκοτάδι!
Εγώ απέναντι ζωσμένος εκρηκτικά αισθήματα,για το φως που κρύβεις στην παλάμη της ψυχής σου.
Αφουγκράζομαι τα βήματα και τη συγκίνηση στους παλμούς μίας φυγής με παραμέτρους φυγόκεντρης Ανατολής!
Φωτεινή που είναι η σιωπή σου..Μικραίνει το οξυγόνο και παλεύω να φτάσω την ανάσα σου. Κρεμιέμαι από τα χείλη σου.Δε σε βλέπω έχει σκοτάδι, μα σε νιώθω παντού,γιατί κάθε φορά που πλησιάζω στη χώρα σου η δική μου μυρίζει ευτυχία.
Σα νιόπαντρο δάκρυ σμίγει σάρκα και φεγγάρι και ερωτεύονται τον ήχο των ματιών τους..
Γυρίζω την κλεψύδρα ανάποδα.Πάλι τιμωρημένο με στοίβαξες στα όνειρα σου. Άλλες μορφές , άλλες καταιγίδες μούσκεψαν το κατάρτι ως το κόκκαλο. Αυτό που ποτέ δεν κατάλαβες είναι ότι δεν ήρθα να πάρω..ήρθα να δώσω κι είναι βαρύ να μη σ' αφήνουν...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|