Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132742 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η μνήμη
 
Ποια θάλασσα να σε έφερε ως εδώ;
ποιον φάρο είχες τάχα για οδηγό
και πώς δίχως κουπιά
με δυο μάτια σπαθιά
ήρθες για να χωρίσεις την καρδιά μου στα δυο;

πώς μπήκες μες στον ύπνο μου ξανά;
πώς βρήκες δρόμο μέσα απ’ τα βουνά ;
και πώς έχεις συρθεί
σαν ποτάμι θρασύ
που χαράζει την πέτρα, τα φαράγγια περνά

Πώς έφερες τις ρίζες σου απ’ αλλού
πώς ρίζωσες στην άρμη του γιαλού ;
μέσα στ’ άνυδρα πώς;
και πώς γίνεται φως
να γεμίζεις τα βράδια, τ’ άφεγγα του μυαλού

Η μνήμη ένα πηγάδι φθονερό
μια στέρνα με γλυκόπικρο νερό
για όσα μείναν λειψά
που η ψυχή τα διψά
και δεν μπόρεσε ακόμη να τα σβήσει ο καιρός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Κων/νος Ντζ
26-04-2018 @ 08:36
Ωραίο!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
CHRISTOS-1979
26-04-2018 @ 09:56
Η μνήμη ένα πηγάδι φθονερό
μια στέρνα με γλυκόπικρο νερό
για όσα μείναν λειψά
που η ψυχή τα διψά
και δεν μπόρεσε ακόμη να τα σβήσει ο καιρός

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
26-04-2018 @ 09:59
::up.:: ::up.:: ::up.::
**Ηώς**
26-04-2018 @ 11:23
τ’ άφεγγα του μυαλού.....
inokrini
26-04-2018 @ 13:45
Η μνήμη ένα πηγάδι φθονερό
μια στέρνα με γλυκόπικρο νερό ::up.:: ::up.::
Oλύμπιος-Θεός
26-04-2018 @ 17:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
annadrak
26-04-2018 @ 21:58
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο