Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ο αναμάρτητος
 
σπασμένα πεζοδρομία και λερωμένα κρίνα
το βήμα πάντα βιαστικό της ερημιάς το βήμα
για που τραβάς και βιάζεσαι ποιο θηρευτή φοβάσαι
ν αποκάμεις νοιάζεσαι η σκέψη να κοιμάται




απόψε το κατάλαβα μ αρέσει η ποινή μου
συνήθισα τα κάγκελα γουστάρω το κλουβί μου
κι αν όλοι μας ξεγέλασαν με κόλπα και τερτιπια
πληρώσαμε το μαγαζί και ήρθαμε στα ίσια

τώρα που ξεφραγκισαμε μας δείχνουν το δρόμο
το ξέραμε το σύστημα γνωρίζαμε το κόλπο
αν με ρωτήσεις αν μου πεις ποιος φταίει δεν γνωρίζω
εγώ στον αναμάρτητο το λίθο θα τον ρίξω





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

σ αυτό το κόσμο το λευκό της παρθενιάς σεντόνι είναι του ταύρου η θανή του πρέπει το μπαλκόνι
 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
29-04-2018 @ 23:29
Καθένας αναμάρτητος ,αγαπητέ, δηλώνει,
γι' αυτό ο πετροπόλεμος ποτέ δεν τελειώνει
::hug.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
29-04-2018 @ 23:43
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
29-04-2018 @ 23:34
απόψε το κατάλαβα μ αρέσει η ποινή μου
συνήθισα τα κάγκελα γουστάρω το κλουβί μου
::theos.:: ::theos.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
30-04-2018 @ 06:12
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο