| έπεφτε η νύχτα κι είπες : «φεύγω γεια χαρά
φόρεσε κάτι, άρχισε να κάνει κρύο»
τα λόγια σου όμως δεν τα πήρα σοβαρά
δεν ήξερα πως έτσι λένε πια το «αντίο»
κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι ήρθαν βροχές
και κιτρινίσανε τα φύλλα από τα δέντρα
σκυτάλη αλλάξαν χέρι – χέρι οι εποχές
μα δεν αλλάξαμε από τότε μια κουβέντα
κάθε που αλλάζει από τότε ο καιρός
κάθε που η νύχτα πάει να πέσει, να σου η μνήμη
ίσως γιατί δεν πρόλαβα να το χαρώ
ίσως γιατί έτσι έπρεπε ακριβώς να γίνει
ο έρωτας, ο πιο μεγάλος της ζωής
λένε, νερό μισογεμάτο είναι ποτήρι
που χύνεται πριν να προλάβεις να το πιεις
και που πεθαίνει πριν φθαρεί και πριν σε φθείρει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|