| Να κάθομαι στην ταράτσα σου,
να βλέπουμε ταινία του Godard
κι ο κόσμος να ηρεμεί,
να υπάρχω μες στην παλάμη του χεριού σου,
στην παλάμη αυτού του κόσμου
που δεν θυμάται τί ήταν πριν
κι ούτε ξέρει τι θα γίνει μετά
απλά να ελπίζει πως
κάπου, κάπως, κάποτε
όλα αυτά θα έχουν, μια μικρή έστω, σημασία.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|