stixoi.info: Το μικρό τραγούδι της Παρασκευής

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το μικρό τραγούδι της Παρασκευής

..από την Ψάθα με αγάπη.

Την άνοιξης οι στάχτες στα πλεμόνια
μα στην καρδιά μου μια άγρια μουσική
που βγάζουνε τα σπαθοχελιδόνια
πρόσφυγες που σκορπίζονται στη γη
σα γρέζια από του Ήφαιστου τ’ αμόνια
που έπλασαν μια ψυχή στη φυλακή

Η προτομή του ονείρου έχει ματώσει
από το ενενήντα και μετά
στο Βελιγράδι με έχουνε στοιχειώσει
και από το Χαλέπι ακούω ουρλιαχτά
φριχτό κεφάλι στάμπα σ’ ένα γρόσι
και οι θάλασσες μας , γράμματα ψιλά.

Οι συγγενείς μου όλοι ήταν νομάδες
αι φίλοι μου δεν βρήκαν ερχομό
αι αγάπες μου κρατούσαν τρεις βδομάδες
κι εγώ είχα μία ακόμη να σκεφτώ
από του χρόνου τις στενές τις χαραμάδες
πώς θα μπορέσω ακόμη να τους δω

Μα μόνο το θεριό ξαναερχόταν
που ήταν θαμμένο σε μάντρες υλικών
στη γλώσσα μου μιλούσε κι υποσχόταν
την σύναξη δώδεκα αστερισμών
για έναν φίλο που δεν θα με αρνιόταν
και για ένα χάδι στο μέσο δυο σταυρών

Κι ανήκοντας στο γένος των ανθρώπων
του φονεμένου αγγέλου το παιδί
συχνάζει στα καφέ των Άγιων τόπων
στην Παλαιστίνη μαθαίνει το ραμί
και μπαινοβγαίνει στο άντρο των Κυκλώπων
μα δε μου δίνει κι εμένα το κλειδί

Να ανοίξω και να φύγω για τη δύση
πολύ μακριά απ’ τον σχηματισμό
να βρω φωνή που θα μου τραγουδήσει
να ασπρολογεί στον έρμο διχασμό
να πιάσει δάκρυο και μ’ αυτό να χτίσει
το ένα λουλούδι , το δίχως μαρασμό.

{Α}


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη

Αγιοβλασιτης 04-05-2018 @ 16:49	Πολυ καλο... ::up.:: ::yes.::
tabasco0 04-05-2018 @ 17:12	Τι εγραψες ρε φιλε;
ψιτ-ψιτ 04-05-2018 @ 19:55	Θεόρατο
Σέσιλ 04-05-2018 @ 20:37	Πάρα πολύ ωραίο !!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
inokrini 04-05-2018 @ 20:50	φριχτό κεφάλι στάμπα σ’ ένα γρόσι και οι θάλασσες μας , γράμματα ψιλά. ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 04-05-2018 @ 22:21	Καιρό έχω να διαβάσω ένα τόσο όμορφο ποίημα, που κλείνει μέσα του και την αλήθεια της βαρβαρότητας, χίλια μπράβο να είσαι καλά ::love.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ 04-05-2018 @ 22:55	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Η προτομή του ονείρου έχει ματώσει από το ενενήντα και μετά στο Βελιγράδι με έχουνε στοιχειώσει και από το Χαλέπι ακούω ουρλιαχτά φριχτό κεφάλι στάμπα σ’ ένα γρόσι και οι θάλασσες μας , γράμματα ψιλά!!!!!! Στο Αλεποχώρι είσαι?

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο