ξέρουμε τι δεν ειναι λάθος
το ανεπαναληπτον
αγαπη
που δεν στέκει σε ένα επιπεδο
διχως τελος και αρχή
ωστόσο κανουμε τους ηλιθους
ότι ξεράδια ξερουμε
βολικά καθως ξύπνιοι
ουδέποτε άβολα στο ιδίον μας
καμωμενοι σαν αραχνες φαινουμε
την ανυπαρξία στον χωρο τον χρονο μας
ιστούς στον απάτητο τον ίσκιο μας
καμώνοντας και πως χαλάμε..
