| |
απο το σώμα μόνο η ψυχή, δεν πεθαίνει
-αυτή που μπορεί να πάρει μια άλλη, οποιαδήποτε μορφή-
για την ακριβεια αυτή μας γεννάει
που μας έχει ήδη κατοικήσει.
κι αν εχει σημασία κάτι, στον μάταιο του ανθρωπου βίο
είναι μόνο η κίνηση του, από αυτήν. Και σημειωτέον ως γνωστό
και το ό,τι θεωρουμε ως ακινητο, κινείται- ζει. Η ακινησία είναι κι αυτή κίνηση,
όταν άλλη εκ φυσεως δεν υπάρχει. Το δεντρο και το λουλουδι μεγαλωνει, με τις ρίζες του
και καμια εποχή δεν είναι ίδιο κι ας θεωρουμε εμείς ότι κανει τον ιδιο καθε φορα κύκλο.
μα αν το κόψεις πεθαίνει. Εμείς -όπως και το ζώο- δίχως ρίζα ζουμε, δίχως ανασα όχι.
κι είναι απο κει και επειτα λιγες οι απέριττες κινήσεις, και πολλές οι ανούσιες
ασταμάτητης ροής 'ουσίες' μας.
Το αλάτι ως γνωστό όπως και το πιπέρι είναι μέρη της φύσης, όπως και η γλύκα και η πίκρα
και το ξινό, καρποί της.
Αφθονία, σε ελευθερία. Που ένα ζώο στη φύση του μη ξεχνάμε, παίρνει ό,τι, πραγματι χρειάζεται. και οκ θα το μάθει απο τη μάνα του, η μάνα του από που; έχει την αίσθηση ας πούμε.
Εμείς την ξεχνάμε την παραμελουμε την μικραίνουμε, ως την φύση.
Όλα τα άλλα, που μπορούμε κι αντιπαραθέτουμε, από συνήθεια
κι όχι αβίαστα, είναι επιβεβλημενος τρόπος ζωής. Απολίτιστος, κι ας φυτοζωούμε πολιτισμένα.
Δεν μας είπε ποτέ η φύση, να μην χτίσουμε πάνω της, να μην διασκεδάσουμε να μην σκορπιστούμε,
και να μην αφήσουμε σημάδι.
Και την παρανόηση απο την υπέρβαση, όμως έχουμε ως πάντα, να ξεμπερδέψουμε.
και είναι λάθος να μιλάμε
για μια τέλεια κοινωνία, όταν μιλάμε γι αυτήν.
η τέλεια κοινωνία δεν ζει- από ψυχή.
κατά λέξη "ο γενναίος νέος κόσμος" δεν έχει καμια σχέση με τον "αλλιώτικο",
που τον ζούμε.
Αυτή λοιπον-
το περί της αγνώστου ταυτότητας μας.
Αυτοί είμαστε. οι άγνωστοι -και όχι εκ φύσεως αναμεταξύ μας.
τα χαρτια και τα τσιπάκια, τα βιβλια και οι αριθμοί, τα συστήματα όλα αυτά και οι αλγόριθμοι,
δεν λεν τίποτα- "δείχνουν".
ότι αναρωτήθηκα δηλαδή μόλις πριν, γιατί να λέμε ο "χψ" ?
που ο κάθε "χ+ψ" κανουν "μια" ψχ. κάθε άτομο έχει ψυχή, μην την ξεχνάμε.
και μην κολλάμε στο φύλο - είναι το καθένα το κανένα και το ένα.
όλα (κι όλα μας) αλλάζουν- κι ας προς -αυτό- το "καλυτερο" γιατί λέμε,
αυτό που βγαίνει αβίαστο και συνηθως κινούμαστε
προς πασα κατευθυνση, μόνο για να το συγκρατήσουμε...
αυτό που μας προσδιορίζει ουσιαστικά
είναι η αγνωστη- αχανής ρίζα μας.
και δεν είπα κάτι ως τώρα, μην το πιστεύεις και μη το νομίζεις.
το τίποτα δεν διδάσκεται- αχειραγώγητον.
Ψχ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
