| |
| | Σε γύρεψα, Ελλάδα μου |  | | | Καλημέρα φίλοι μου, δεν μπορώ το΄υτους τους καιρούς να γράψω ποιήματα της χαράς, γιατί πολύ καλά γνωρίζω και με καίει ...σειρήνες να μην ακουστούν κι όχι μόνο στη χώρα μας. Ένα καζάνι έγινε η οικουμένη που βράζει, σας ευχαριστώ πάρα πολύ. | | |
Σε γύρεψα, ροδόσταμο σε τάσι
μέλι και πετιμέζι.
Λεμονανθούς στα χέρια...
κι είδα περάσματα βουνά.
Σε γύρεψα στ` αστέρια
στης πλανεύτρας, ένα κοχύλι,
ένα κεράκι ψηλά στον Αη Νικόλα.
Σε μια κάπαρη στη ξερολιθιά
στα ξυπόλυτα πουλιά.
Στην χρυσή την άμμο
στα άσπρα τα γλαροπούλια
στ` αχνάρια του Καλοκαιριού.
Στη κόκκινη βαρκούλα
του ψαρά, του κύρη
στην άκρη του γιαλού.
Σε γύρεψα σε δυο χέρια
που ζωγραφίζαν την αγάπη
σ` ένα κερί στο μανουάλι.
Σε μια κορφή στα αμπέλια
Στην ανεμώνα του Γενάρη
στου μπουζουκιού τα τέλια
Πυρίχιου το ζωνάρι.
Σε γύρεψα σ` ένα κόκκινο φιλί
σ` ένα γράμμα εποχής
σ` ένα μανουσάκι στ` αρχαία.
Στο μαύρο το γλυκό ψωμί
της γιαγιάς της Ξένης.
Στα χίλια τα λαδόπανα
που` πλένε η μάνα....
σαν δεν εχτύπαγε η καμπάνα.
Σε γύρεψα χρόνους εκατό
μες στο απέραντο γαλάζιο
στη Σύμη και την Αμοργό.
Στου Ιόνιου τις χρυσές ελιές.
Στη πέτρα της Μονεμβασιάς
και κοίταγα στα πέλαγα
να` βρω
την Ρωμιοσύνη
της καρδιάς.
Σε γύρεψα στο θέατρο
στην Αρχαία Μεσσήνη.
Στη σκιά του βράχου, της τιμής.
Στις χρυσές τις μέλισσες
τ` άγουρα τα στάχυα.
Ψηλά στις καστανιές.
Στα κόκκινα τα μήλα, της χαράς.
Σε σκήτες και ασκηταριά, στο Όρος
της πίστης τα στολίδια .
Στα λιόκλαρα, στα χρυσοπράσινα τα φύλλα
στις βέργες από λυγαριά.....
Στις άγριες τις μορφές
που λέγαν...
η Επανάσταση παιδιά......
Σε γύρεψα κι απόστασα
να` χω τα μάτια ανοιχτά.
Θαρρώ πως δεν κοιμήθηκα
θαρρώ, πως δεν κοιμάμαι,
Κι αν μου σφαλίσουν
τα παραθύρια!!
Εγώ δεν το θυμάμαι.
Σε γύρεψα στο λόφο ψηλά
αφέντρα και κυρά.
Κι ήσουν η πιο όμορφη
μια φωτεινή αχτίδα
έχεις συ, κόκκινα φεγγάρια
έχεις περιστεράκια
άστρα κι ουράνια τόξα.
Έ χεις κοντάρια και σπαθιά
χίλια παράθυρα στον Ήλιο
το φως έχεις φουστάνι.
Σε γύρεψα Ελλάδα μου
και μου δείξαν,
στις αγορές, στις λάσπες,
ένα στεφάνι.
Κι έστειλα γράμμα στους θεούς
και στους μαντατοφόρους
στους ποιητές, και τους σοφούς
στους συγγραφείς, στους λόγιους.
Γράψτε για την Πανώρια μας
να ενωθούν οι φωνές μας.
Να` ναι ψυχής τα λόγια μας
φωτιά απ` τις καρδιέςμας
γράψτε για τις ελιές μας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
10-05-2018 @ 09:38 | Κι έστειλα γράμμα στους θεούς
και στους μαντατοφόρους
στους ποιητές, και τους σοφούς
στους συγγραφείς, στους λόγιους!!!!
Θαυμάσιο!
::angel.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Κάποιος κάπου κάποτε
10-05-2018 @ 22:07 | ::love.:: | | inokrini
11-05-2018 @ 17:06 | Έ χεις κοντάρια και σπαθιά
χίλια παράθυρα στον Ήλιο
το φως έχεις φουστάνι.
Σε γύρεψα Ελλάδα μου
και μου δείξαν,
στις αγορές, στις λάσπες,
ένα στεφάνι. ::love.:: ::love.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
