| |
| | Το δέντρο της βροχής |  | | | Λεφτεριά στον Λάζαρο Χριστοδουλοπουλοσπανοβαγγελοδημητροπαναγιωτακόπουλο. | | |
Ένα κουρέλι μπάλωσα
με ένα μικρό φιλί.
Έφτιαξα ένα χαλί,
να το πατάς σαν μπαίνεις.
Ήθελα απόψε να σου
πως σ’ αγαπώ πολύ.
Μένουμε σιωπηλοί,
σ’ ακούω που ανασαίνεις.
Στα σύννεφα , στα σύννεφα το δέντρο της βροχής,
τις βαμβακένιες ρίζες του και τα κλαδιά του απλώνει..
Χαράματα το χτύπησες κι έπεσε καταγής,
κύλησαν φύλλα δάκρυα και μια σταγόνα χιόνι.
Μια πολιτεία ξήλωσα.
μ’ ένα αναφιλητό.
Έφτιαξα ένα χωριό,
πιο πέρα απ’ το φεγγάρι.
Δεν φτάνεις και δεν θα με βρεις,
που μου έκανες κακό.
Στου λύκου το ουρλιαχτό,
η νύχτα σε σκιτσάρει.
Στα σύννεφα , στα σύννεφα το δέντρο της βροχής,
οι ρίζες του από σίδερο και τα κλαδιά του αγχόνη.
Φύτρωσε εκεί που έριξες δυο σπόρους ενοχής,
μα τώρα στέκω πιο ψηλά, από ότι με πληγώνει.
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
smaragdenia
17-05-2018 @ 12:57 | Ήθελα απόψε να σου
πως σ’ αγαπώ πολύ.
Μένουμε σιωπηλοί,
σ’ ακούω που ανασαίνεις.
ΩΡΑΙΟ!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | CHRISTOS-1979
17-05-2018 @ 13:16 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Κων/νος Ντζ
17-05-2018 @ 13:24 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | inokrini
17-05-2018 @ 13:50 | Στα σύννεφα , στα σύννεφα το δέντρο της βροχής,
οι ρίζες του από σίδερο και τα κλαδιά του αγχόνη.
Φύτρωσε εκεί που έριξες δυο σπόρους ενοχής,
μα τώρα στέκω πιο ψηλά, από ότι με πληγώνει. ::love.:: ::love.:: | | Αγιοβλασιτης
17-05-2018 @ 14:51 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
